شرح
در شرح حدیث حسن معاویه بن عمار که در آن آمده است: «وَتَفْرُشُ عَفْوَكَ» ، گفته شده است که «فرشتُ الشيء» یعنی چیزی را گستراندن یا پهن کردن. همچنین گفته میشود که «فرشه أمره» به این معناست که او چیزی را به طور گسترده و فراوان به کسی بخشید. این توضیحات نشان میدهند که در این حدیث، منظور از «تَفْرُشُ عَفْوَكَ»، گسترش و بخشش فراوان گذشت و عفو به دیگران است.
📚شرح فروع الکافی، ج۴،ص۵۰۵
🤍
@Mohebbeh110