✅ ۵۹ .#حدیث_مهدوی امام مهدی از ديدگاه امير المومنين [علیه السلام] اصبغ بن نباته مي گويد : به خدمت اميرالمومنان علي بن ابي طالب عليه‌السلام شرفياب شدم، ديدم که در درياي فکر غوطه ور است و با انگشت مبارکش به زمين مي زند. عرض کردم: اي اميرمومنان!چه شده؟ شما را انديشناک مي بينم ؟! با انگشت مبارک به زمين مي زني! مگر به آب و گل علاقمند شده اي ؟! فرمود : لا والله ما رغبت فيها و لا في الدنيا يوما قط، و لکن فکرت في مولود يکون من ظهري، الحادي عشر من ولدي، هو المهدي يملأها عدلا کما ملئت جورا و ظلما، تکون له حيره و غيبة، يضل فيها اقوام و يهتدي فيها آخرون. نه، به خدا سوگند، حتي يک روز هم به اين خاک و به اين دنيا علاقمند نشدم. ولي داشتم فکر مي کردم درباره ي مولودي که از نسل من به دنيا خواهد آمد. او يازدهمين فرزند من است. او مهدي ماست (عليه‌السلام)، که زمين را پر از عدل و داد کند، پس از آنکه از جور و ستم پر شده باشد. براي او دوران غيبت و سرگرداني هست. در آن ايام اقوامي از راه حق منحرف مي شوند و اقوام ديگري به شاهراه هدايت رهنمون مي شوند.اصبغ مي گويد : عرض کردم : اي اميرمومنان! آيا اين کار شدني است؟ فرمود : آري، آن حتمي است، از قلم تقدير گذشته است. اي اصبغ! تو چه مي داني که اين امر چگونه است؟! آنها بهترين اين امت هستند با بهترين اين عترت.اصبغ پرسيد : سپس چه خواهد شد؟ فرمود : آنگاه خداوند هر چه اراده کند، انجام مي دهد که براي او اراده ها، هدف‌ها و غرض‌هايي است. کمال الدين/ ص289 و کفاية الاثر/ ص220 ✅ لینک قرارگاه منتظران ظهور امام‌ مهدی (عج) ↕️ 🆔 @Montazeran_zohor_mahdi