نکته تفسیری صفحه ۸۵: گواهانِ بزرگ­ترین دادگاه جهان: یکی از عجیب­ ترین صحنه­ های جهان هستی، صحنه​ ی قیامت است. میلیاردها انسان در یک زمان در مکانی بسیار وسیع به پا می­ خیزند. هر یک از آنان، مدّتی در دنیا درنگ کرده­ اند و اعمالی خوب یا بد همراه خود آورده­ اند. بهشت پرنعمت نمایان می­ شود و تمام انسان­ها از ته دل آرزوی آن را می­ کنند. پرده از دوزخ کنار می­رود و ترس و وحشت، سراسر وجود گنه​کاران را فرا می­ گیرد. آنگاه بزرگ­ترین دادگاه هستی بر پا می­ شود. قاضی دادگاه، خداست؛ تنها قاضی­ ای که از تک­ تک اعمال متهمان آگاهی دارد. با این حال، گواهان اعمال را فرا می­ خواند. تعداد کسان و چیزهایی که به دستور خدا، اعمال انسان­ها را در دنیا زیر نظر داشته­ اند و برای گواهی دادن در دادگاه بزرگ قیامت مأمورند، زیاد است. فرشتگان، زمین، زمان، و اعضای بدن، هر یک حاضر می­ شوند و نزد قاضی دادگاه زبان باز کرده، آنچه را که در دنیا دیده بوده­ اند، بیان می­ کنند.[1] یکی از مهم­ ترین شاهدان دادگاه قیامت، پیامبران امّت­ها هستند. به فرموده​ ی قرآن، پیامبر هر امّتی، در دادگاه قیامت حاضر می­ شود و در مورد رفتار مردم امتش سخن می­ گوید. پیامبر اسلام و امامان معصوم نیز گواهان امّت خود هستند. آن انسان­های بزرگ، در قیامت از کارهای ما سخن می­ گویند و خوب و بد آن​ها را بیان می­ کنند. می​ دانیم که در هر دادگاهی، کسانی می­ توانند گواهی دهند که مطلب مورد نظر دادگاه را دیده و از آن کاملاً مطّلع باشند؛ آیا پیامبر و امامان از کارهای ما اطلاع دارند که می­ خواهند در مورد آن گواهی دهند؟ آری، آنان کارهای ما را می­ بینند و از تک­ تک آن​ها باخبرند. در روایتی از امام صادق علیه السلام می­ خوانیم: «اعمال تمام بندگان خوب و بد [خدا] هر روز صبح به پیامبر عرضه می­شود [و آن حضرت از آن ها آگاهی می­ یابد]. بنابراین [از کارهای زشت] دوری کنید.»[2] در روایات دیگر می­ خوانیم که امامان نیز هر روز از کارهای مردم باخبر می­ شوند.[3] در تاریخ نقل شده است که شخصی به امام رضا علیه السلام عرض کرد: «گروهی از دوستان شما از من خواسته­ اند از شما درخواست کنم که برایشان دعا کنید.» حضرت فرمود: «سوگند به خدا، کارهای ایشان هر روز بر من عرضه می­ شود [و من از احوال آنان خبر دارم و برایشان دعا می­ کنم].»[4] به­ راستی اگر کمی بیندیشیم که افراد زیادی از کارهای ما خبر دارند، شاید بیشتر مراقب رفتار و کردارمان باشیم. [1] - تفسیر نور، ج 2، ص 293 [2] - الکافی، ج 1، ص 219 [3] - من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 191 [4] - بحارالانوار، ج 23، ص 348 🕊👇 @Montazranmahdi_313