قرآن ترجمه المیزان سوره 52 سوره مبارکه الطور صفحه 524 أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ (15) پس آيا اين [نيز] سحر است يا شما [آن را ]نمى بينيد [چنان که در دنيا حق را نمى ديد]؟ (15) اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (16) به آن بسوزيد که چه صبر کنيد يا صبر نکنيد براى شما يکسان است، جز اين نيست که به آنچه عمل مى کرديد جزا داده مى شويد. (16) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ (17) همانا تقواپيشگان در باغ ها و نعمت هايى [ويژه ]هستند. (17) فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (18) و به آنچه پروردگارشان به آنان داده است، شيرين کام اند و پروردگارشان آنان را از آتش برافروخته مصون داشته است. (18) كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (19) بخوريد و بياشاميد، گوارايتان باد [اين] در مقابل اعمالى است که انجام مى داديد. (19) مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (20) [اين] در حالى است که روى تخت هاى پهلوى هم نهاده [به متّکاها] تکيه کرده اند و آنان را با دلبران سيمين تن و فراخ چشم قرين کرده ايم. (20) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ (21) و کسانى که ايمان آورده اند و ذرّيّه آنان در ايمان از ايشان پيروى کرده اند، ذرّيّه شان را به آنان ملحق مى کنيم و از عملشان هيچ چيزى نمى کاهيم، هر کسى در گرو دستاورد خويش است. (21) وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (22) و از ميوه و گوشتى که دلخواهشان باشد، پى درپى به آنان عطا مى کنيم. (22) يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ (23) در آن جا جام باده اى را از يکديگر مى گيرند که در آن نه ياوه گويى است و نه گناه. (23) ۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ (24) و نوجوانانى که ويژه آنانند [براى پذيرايى ]برگردشان مى گردند که [از درخشندگى] گويى مرواريد نهفته [در صدف]اند. (24) وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (25) و [بهشتيان] برخى از آنان به بعضى ديگر روى مى آورند [و از گذشته يکديگر] مى پرسند. (25) قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ (26) [و در پاسخ يکديگر] مى گويند: همانا ما پيش تر در ميان اهلِ خويش [از عذاب خدا] ترسان بوديم. (26) فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (27) پس خدا بر ما انعام کرد و ما را از عذاب باد سوزان جهنّم مصون داشت. (27) إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (28) همانا ما از پيش او را مى خوانديم، بى شک او است که نيکوکار و رحيم است. (28) فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ (29) پس تذکّر بده که تو به برکت نعمت پروردگارت نه کاهنى و نه مجنون. (29) أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ (30) مگر مى گويند: [وى] شاعرى است که انتظار مرگ او را داريم؟ (30) قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ (31) بگو: منتظر باشيد که قطعاً من با شما از منتظرانم. (31) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #منتظران_حضرت_مهدی_عجل_الله_تعالی_فرج_الشریف #تک_تک_اعمالمون_به_نیت_سلامتی_و_ظهور_امام_زمانمون_ @Montazranmahdi_313