ازدواج پدر و مادر پیامبر اسلام (ص) عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه بنت وهب در تاریخ آمده است که پس از داستان ذبح عبدالله و نحر صد شتر، عبدالمطلب همراه پسرش عبدالله به خانه وهب بن عبد مناف رفتند. وهب از بزرگان قبیله خود بود و در این دیدار، دختر او، آمنه، به ازدواج عبدالله درآمد. آمنه از زنان نجیب و برجسته قریش بود که به صفات والای اخلاقی، پاکدامنی و کرامت شناخته میشد. مسعودی می‌گوید: «وقتی عبدالله به پدرش عبدالمطلب گفت: پدر، در عالم رویا دیدم که از مکه خارج گشته‌ام و دو نور از پشتم خارج شدند؛ یکی مشرق و دیگری مغرب را فرا گرفت. سپس آن دو نور با سرعتی بیش از زدن پلک چشم، دایره‌وار در پشت من قرار گرفتند. عبدالمطلب فرمود: اگر رؤیای تو صادق باشد، از تو بهترین موجود جهانیان خارج خواهد شد.» شیخ عباس قمی می‌گوید: «چون عبدالله به سن شباب رسید، نور نبوت از جبین او ساطع بود. جمیع اکابر و اشراف نواحی آرزو داشتند که دختران خود را به عقد او درآورند و نور او را بربایند، چرا که او در حسن و جمال یگانه زمان خود بود. در روز، هر که بر او می‌گذشت، بوی مشک و عنبر از او استشمام می‌کرد و اهل مکه او را "مصباح حرم" می‌نامیدند. سرانجام، به تقدیر الهی، عبدالله با آمنه بنت وهب ازدواج کرد.» عبدالله بن عبدالمطلب در هنگام ازدواج با آمنه که در ۱۹ جمادی‌الثانی سال ۵۴ یا ۵۳ قبل از هجرت بود، ۲۵ یا ۳۰ ساله بود. آمنه از عبدالله، حضرت محمد را باردار شد. براساس نقل‌ها، او در دوران بارداری به جهت حمل پیامبر اکرم، هیچ‌گونه زحمت و دردی احساس نکرد. #تقویم‌_تاریخ #جمادی‌_الثانی_۱۹ #ازدواج‌_عبدالله‌‌_و_آمنه 📜@MosHaf_et