مشفقون
آیا از خودمان پرسیده ایم کجای کار می لنگد ؟؟؟؟! جناب ابوبصير از یاران روشن دل (ع) در يكى از سال ها در مراسم با آن امام همراهی مىكرد. او که گویا از زيادى صداها و تكبيرهاى حجاج به شگفت آمده بود؛ به امام عرض کرد "ما أكثر الحجيج و أعظم الضجيج" چه قدر حجاج زیاد هستند و چه قدر ضجه و ناله میکنند! امام (ع) فرمود: "بل ما أكثر الضجيج و أقل الحجیج" چه قدر سر و صدا و ضجه زیاد است ولی حاجی کم است!! بعد فرمود آيا مىخواهى راستى و درستی گفته ام را با چشم خودت ببينى؟ آن گاه حضرت دستی به چشمان ابو بصیر کشید و دعایی خواند، چشم حق بینِ او آشکار شد. امام باقر (ع) به او فرمود: حالا نگاه کن به حاجیان! ابو بصیر می گوید هنگامى كه به جمعيت نگاه كردم، بیشتر مردم را به صورت ميمون و خوك ديدم و افراد با ايمان در ميان آنان مانند در تاریکی بودند. عرض كردم: اى مولاى من! درست فرمودید "ما اقل الحجيج و اكثر الضجيج" آن گاه حضرت دعائی خواندند و چشم هاى او به حالت اول برگشت.(1) انسان وقتی شلوغی خیابان ها و اماکن مقدسه و این همه بذل و بخشش و هیاهو رو می بیند، ذوق می كند اما وقتى یادش می افتد که امامش نیست...😔 یاد این داستان می افتد.... می فهمد یک جای کار می لنگد.... من جزء کدامشان هستم؛ ستاره ای درخشان؟؟؟ یا خدای ناکرده حیوانی در صورت انسان؟؟؟ باید از خویش بپرسیم چرا حجت حق خیمه را امن تر از خانه ما می داند؟ اللهم مُنّ علینا بظهور واجعلنا من خیر أنصاره و أعوانه و صلّ علی و آل محمد. یاعلی (عج) ________________ (1) مناقب آل أبی طالب/ 3 /ص318 💎 @Moshfeghoun 💐
77 مشاهده