اگر نقدِ معصوم جایز نیست و آنان به همه چیز عالم بودند، پس چرا پیامبر(ص) گاهی مشورت می کردند و یا چرا در برخی کلمات حضرت امیرالمؤمنین (ع) می بینیم که ایشان افراد را به #انتقاد کردن، تشویق می کنند؟ پاسخ را با خواندن این دو عبارت از مرحوم #شهید_مطهری(ره) و حاج آقا #مصباح، خواهید فهمید: 1⃣ شهید مطهری: "رسول خدا با آنکه پیغمبر بود و با آنکه مردم توقع نداشتند که او رأی و عقیده آن ها را بخواهد و دخالت دهد، او خودش برای آنکه: 1) مردم را تحقیر نکرده باشد، 2)برای انکه به مردم #شخصیت بدهد و شخصیت ان ها را محترم بشمارد، 3)برای اینکه #دستورالعملِ امت باشد برای همیشه، با آن ها مشورت می کرد و از انها نظر می خواست."(1) 🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻 2⃣ آیة الله مصباح يزدى: "رهبر حتی بايد نسبت ‌به انتقادات و عيب‌جويی‌های گوناگون زيردستانش گوش شنوا داشته باشد؛ زيرا هركسی، به‌جز انسان‌هاي #معصوم، در‌معرض جهل، قصور فهم و ادراک، و لغزش‌ها و خطاهای اخلاقی و عملی است و داشتن روحيه انتقادپذيری، مقدمه ضروری رفع اين عيوب و نقايص خواهد بود. حتی رهبران معصوم(ع)، يا به‌علت اينكه: 1) بعضی از مردم به عصمتشان پی ‌نبرده بودند 2) و يا بدين قصد كه ديگران را تعليم‌ و تربيت كنند و نشان بدهند كه هر فرد، در هر حدی از رهبری هست، بايد انتقادپذير باشد، به انتقادات و عيب‌جويي‌‌هايی گوش می سپردند و از مردم می خواستند كه از عرضه و ارائه آرا و نظريات خود دريغ نورزند."(2) #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور _________ (1) حکمت ها و اندرزها/ ج1/ ص 108 (2) کتاب جامعه و تاریخ از نگاه قرآن/ بخش دهم/ اوصاف رهبر شایسته 💎 @Moshfeghoun 💐