سال ۱٣۶٩ بود. گفتيم: امروز به ياد امام زمان(عجل‌الله) مي گرديم. اما فايده نداشت. خيلي جست و جو کرديم. پيش خود گفتم «يا امام زمان(عجل‌الله) يعني مي شود بي نتيجه برگرديم. در همين حين ۴_۵ شقايق را ديدم که برخلاف شقايقها، که تک تک مي رويند، آنها دسته اي روئيده بودند. 💐 گفتم حالا که دستمان خالي است، شقايق ها را مي چينم و براي بچه ها مي برم. شقايقها را که کندم، ديدم روي پيشاني يک شهيد روئيده اند. او نخستين شهيدي بود که در پيدا کرديم ""