امروزه شاگردان سوک در سراسر دنیا این روند و شیوه‌های آموزشی هاتسومی را در قالب بوجین‌کان شناخته و سعی در ترویج درست و اساسی این مکتب دارند. استاد هاتسومی شاگردان بسیاری در خارج از ژاپن تربیت کرده است که مشغول به تدریس بودا تای جوتسو (نینجوتسو) این هنر باستانی می‌باشند.
▪ مصاحبه با سوک هاتسومی به منظور آگاهی از طریقت نینجوتسو: استعداد بدون تلاش هیچ است
ـ تقریباً ۲۷ سال از وقتی که برای تدریس به ایالات متحده آمدید می‌گذرد شما در روش آموزشی آمریکائی‌ها چه تفاوت‌هائی را ملاحظه کردید؟
وقتی برای بار اول این‌جا آمدم غوغای نینجا بودن به وجود آمده بود هر کسی فکر می‌کرد نینجوتسو چیزی اسرارآمیزی است و به تدریج با تلاش فراوان این دیدگاه را تصحیح می‌کردم. نینجوتسو، واقعاً یک هنر ناب و ا صیل رزمی است به همین دلیل بود که نام نین‌پوتای‌جوتسو را به بودو تای جوتسو تغییر دادم، آنها کاملاً شبیه هم‌اند می‌توان گفت که نین‌پو فرمی از بودو است و نینجوتسو عصاره برتر رزمی است.
ـ از وقتی که سن‌سی تاکاماتسو این رشته را به شما واگذار کرده است این هنر چه‌قدر تحول داشته؟
تحولی نداشته است هنوز هم مثل اولش زنده است و در این مورد فقط واقعیت وجودی آن حفظ شده این دو سبک دو چیز کاملاً شبیه هم‌اند. به نظر می‌آید که دارند تغییر می‌کنند ولی آنها شکل خود را حفظ می‌کنند شکل آن سخن می‌گویند و حتی یک زمانی نظریه تکمیل شده است. اما آن‌چه زیربنای زندگی بشری است تغییر نکرده و تکامل بیشتری ندارند. این‌که من دوجو را تعریف می‌نمایم آن است که این رشته را جای قوی شده نمی‌دانم بلکه آن را فرصتی برای ریاضت کشیدن می‌دانم. جائی که شما به آن‌چه انجام داده‌اید رجوع کرده و به آن می‌اندیشید و مثل یک انسان واقعی زندگی می‌کنید بنابراین افراد نباید در مورد موضوع دوجو دچار سوءتفاهم شوند آنها باید بی‌رنگ و ریا شوند. شما هر کجا باشید هر روزتان یک دوجو واقعی است. تحول باید در نگرش به نوع زندگی به وجود آید. خلاقیت در نینجوتسو نوعی شیوه و اجرای فن است نه در ماهیت این رشته می‌تواند تأثیر بگذارد و نه در قلب‌های نینجاها این اشتباه است که به گل درخت بگویم و به درخت جنگل.
ـ ما اغلب می‌شنویم شما می‌فرمائید هنرهای رزمی در مورد عشق و زندگی است در حالی‌که دیدگاه و درک عموم از این‌ها خشونت است شما چگونه این دو چیز را به هنرهای رزمی ربط می‌دهید؟
بله این‌ها همان چیزهائی است که هر شخص جدی و سلیم‌النفس باید در زندگی خود آن را به انجام برساند. اشتباه است تصور شود که اگر رشته‌های رزمی بیاموزد خیلی بیگانه با مسائل انسانی خواهید بود یا این‌که شبیه یک جانور وحشی خواهید شد. خدمتگزاری شیوه دورنی یک نینجای واقعی و اسطوره‌ای است (نویسنده) نینجوتسو تنها راهی برای نشان دادن قدرت و جنگیدن در خیابان‌ها نیست. احترام ثمره عشق است، می‌آموزیم تا با عشق بیاموزیم، نینجوتسو یک خانواده بزرگ است (نویسنده)
ـ در مورد علت این‌که همه ساله یک دیدار تائی‌کائی برگزار می‌کنید توضیحی می‌فرمائید؟
به خاطر این‌که مردم در مورد رشته رزمی من کمی بیشتر بدانند به دور دنیا سفر می‌کنم و سعی می‌کنم با ساده‌ترین روش‌ها بهترین نتیجه را دریافت کنم.
ـ چرا در سیستم آموزشی خود سیستم مرتبه‌بندی کمربند سیاه از دان ۱ تا ۱۱ را به سیستم ۱۵ تائی تغییر دادند؟
این چیز جدیدی نیست. سال‌ها پیش نیز این چنین بود. ولی قدیم‌ها افرادی که دان ۱۱ داشتنه باشند نداشتیم. امروز سعی در به نظم کشیدن درجات و رتبه را داریم تا اشخاص سودجو نتوانند با شیوه‌های آلوده دان‌های بی‌ارزش و بیهوده مردم را گمراه کنند. تخصص و ممارست در تمرینات و کسب تجربیات ارزنده داشتن حسن وفاداری و حسن خلق ارتقاء را در نینجوتسو به وجود آورد.
ـ فکر می‌کنید در آینده رشته هنری‌تان به چه سمت و سوئی خواهد رفت؟
اگر بیشتر از این هم پیشرفت نکند مهم نیست اگر فقط یک نفر از این رشته هم داشته باشیم کفایت می‌کند منظور این است که یک فرد عالی و کامل داشته باشیم ما نیازی به افراد زیاد، تهی مغز و خودخواه نداریم. همان‌طور که هر کشوری فقط تنها یک رئیس‌جمهور دارد. کیفیت در تعداد نفرات نیست بلکه کیفیت در پشتکار و اتحاد نین‌جوتسوکاران است. (نویسنده)
ـ جنبه تشویقی روش تدریس شما چیست؟
اگر مردم به طبیعت نگاه کنند می‌بینند زیباست افرادی که از این طبیعت انسانی برخوردار باشند (زیبائی‌پرستی) در وجودشان جمع‌آوری شده و هنگام دیدن چیزهای زیبا به شگفتی می‌افتند من هوادار آن هستم و اگر شما از این دیدگاه به هنرهای رزمی بنگرید و در مورد آن حرف بزنید چیزی به زیبائی اضافه نکرده‌اید بلکه تنها چند کلمه حرف زده‌اید. تشویق برای هنرجویان نینجا تنها دادن درجه و ارتقاء رتبه نیست بلکه یک نینجا باید بدون تشویق و بدون هیچ‌گونه توقع خاصی از استادش به مسیر خودش ادامه بدهد.
ـ آیا در میان نینجوتسو که در ایالات متحده بیان