۷۰- وَ ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا ... ← فرمود: کسانی که آیین خود را بازی و سرگرمی قرار دادند و امکانات زندگی، آنها را مغرور ساخته رها کن و به خودشان واگذار. این توبیخ شامل حال همه کسانی میشود که مقدسات و احکام الهی را بازیچه نیل به هدفهای مادی و جناحی و فرقه ای خود میگیرند و از دین برای خود دنیا میسازند. سپس در ادامه آیه به پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) دستور می دهد این گونه افراد را با یادآوری معاد و قرآن تذکر دهد و بگوید روزی فرا میرسد که هر کسی به اعمال خودش سپرده میشود که راه فراری نمی یابد. «تُبْسَل» به معنای نگهداری و مانع شدن از چیزی با قهر و غلبه است لذا مجبور کردن کسی به تسلیم شدن را «ابسال» گویند و به گروگان گرفتن هم اطلاق میشود لذا در این آیه که فرمود: «أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ ...... یعنی اعمال زشت و بدآهنگ شما مانند مهاجم مسلحی با قدرت و غلبه شما را گروگان میگیرد و راه هرگونه فراری را بر شما میبندد. در آن روز با چنین موقعیتی که یک مجرم پیدا میکند، شفیع و یاوری برای او نخواهد بود مگر خدا و از طرفی خداوند در مقام خشم و انتقام نسبت به مجرمان است. بنابراین این تنها راه نجات نیز به روی آنان بسته است و هرگونه عوضی بپردازند از آنها پذیرفته نمیشود چرا که آنها در تور اعمال خود افتاده اند که راه جبران و اصلاح بسته و زمان #توبه گذشته است. در پایان آیه با لحن شدیدی میفرماید برای آنها نوشیدنی از آب داغ و سوزان است و عذابی دردناک به خاطر این که به حق و حقیقت کافر می شدند.