🔅ادامه شرح حکمت ۳۸ 🔆وَ قَالَ علیه السلام لِابنِهِ الحَسَنِ علیه السلام یَا بنُیَ ّ احفَظ عنَیّ أَربَعاً وَ أَربَعاً لَا یَضُرّکَ مَا عَمِلتَ مَعَهُنّ إِنّ أَغنَی الغِنَی العَقلُ وَ أَکبَرَ الفَقرِ الحُمقُ وَ أَوحَشَ الوَحشَةِ العُجبُ وَ أَکرَمَ الحَسَبِ حُسنُ الخُلُقِ یَا بنُیَ ّ إِیّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الأَحمَقِ فَإِنّهُ یُرِیدُ أَن یَنفَعَکَ فَیَضُرّکَ وَ إِیّاکَ وَ مُصَادَقَةَ البَخِیلِ فَإِنّهُ یَقعُدُ عَنکَ أَحوَجَ مَا تَکُونُ إِلَیهِ وَ إِیّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الفَاجِرِ فَإِنّهُ یَبِیعُکَ بِالتّافِهِ وَ إِیّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الکَذّابِ فَإِنّهُ کَالسّرَابِ یُقَرّبُ عَلَیکَ البَعِیدَ وَ یُبَعّدُ عَلَیکَ القَرِیبَ 🔆اما چهار مورد دوم: 1- زنهار از دوستی نادان، امام (علیه السلام) از این عمل برحذر داشته است به دلیل پیامدی که نادانی دوست نادان دارد، یعنی نهادن زیان به جای سود- آنجا که به قصد سود رساندن است- چون بین سود و زیان فرقی نمی گذارد. 2- زنهار از دوستی با بخیل. امام (علیه السلام) از آن رو که بخل شخص بخیل باعث خودداری او از برآوردن نیاز دوستش می گردد، از این عمل برحذر داشته است. کلمه: احوج حال است برای ضمیر در عنک. 3- زنهار از دوستی بدکار، بدکاری صفت ناپسند رها کردن فضیل عفت و پاکدامنی است. امام (ع به دلیل پیامد آن که بی وفایی و فروختن دوست به اندک چیزی است، از دوستی بدکار برحذر داشته است. 4- زنهار از دوستی با کذاب. امام (علیه السلام) با تشبیه آن به سراب از چنین دوستی برحذر داشته است و با این عبارت: یقرب …، به وجه شبه اشاره فرموده است. توضیح مطلب از این قرار است که شخصی که پر دروغگو است، حقیقت آنچه را که به زبان می آورد پوشیده می دارد و در نتیجه کارهای مشکل و دور را آسان جلوه می دهد و دسترسی بدانها را ساده می نماید، و کارهای آسان نزدیک را دور ساخته و مطابق هدفهایی که دارد با سخن دروغش آنها را دور جلوه می دهد، با این که در واقع آنطور نیست، مانند سرابی که آب به نظر می رسد در صورتی که آب نیست. تمام چهار مورد زنهار که با عبارت: فانه همراهند، مقدمات صغرا برای قیاسات مضمری هستند که کبرای مقدر آنها چنین است: و هر آن کس که اینطور باشد از دوستی و همصحبتی با او باید حذر کرد. توفیق از جانب خداست. 📙شرح#حکمت_38 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص43 🔶 @Nahj_Et