◼️حضرت سکینه علیها السلام و داغ علی اکبر علیه السلام جابر بن عبدالله انصاری گوید: لَمَّا قُتِلَ عَلِيُّ بنُ الْحسينِ عليهما السّلامُ دَخَلَ الْحسينُ إلىٰ الْفُسطاطِ باكِياً حَزيناً مَأیُوساً عَن نَفسِهِ. ▪️وقتی که علی اکبر علیه السلام به شهادت رسیده بود، سیدالشهدا علیه السلام در حالی که گریه میکرد و از خودش ناامید شده بود به خیمه ها آمد. فَقالَتْ سكينةُ: مالِي أراكَ تَنعَيٰ بِنَفسِكَ، و تُديرَ طَرفَكَ؟ أينَ أخِي عَليّ؟ ▪️حضرت سکینه علیهاالسلام پیش آمد و عرضه داشت: پدرجان! دارم میبینم که جان میکَنی و چشمانت در حدقه دارد می چرخد! برادرم علی کجاست؟! امام علیه السلام فرمود: نانجیبان، او را کشتند... فَلَمَّا سَمِعَتْ بِذٰلِكَ صَاحَتْ: وا أخاهُ! وا مُهجَةَ قَلباهُ! ▪️وقتی که حضرت سکینه علیهاالسلام این را شنید، فریادی برآوردکه ای وای برادرم! ای وای از پاره قلبم! امام علیه السلام او را وصیت به صبر نمود و حضرت سیکنه عرضه داشت: يا أبَتاهُ كَيفَ تَصبِرُ مَنْ قُتِلَ أخوها و شُرِّدَ أبُوها؟! ▪️ای پدرجان! چگونه صبر کند کسی که برادرش کشته و پدرش تنها شده است؟! در این هنگام امام علیه السلام فرمودند: إنّا للّه و إنّا إليه راجعون. 📚 الدّمعة السّاكبة، ج۴ ص ۳۲۸ 🔶 @Nahj_Et