💠قَالَ علیه السلام إِنّ لِلّهِ عِبَاداً یَختَصّهُمُ اللّهُ بِالنّعَمِ لِمَنَافِعِ العِبَادِ فَیُقِرّهَا فِی أَیدِیهِم مَا بَذَلُوهَا فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنهُم ثُمّ حَوّلَهَا إِلَی غَیرِهِم 💠(خداوند بندگانی دارد که آنها را ویژه ی نعمتهایی کرده است تا بندگانش را سود رسانند پس آن نعمتها را در دسترس آنها قرار می دهد، تا ببخشند، و هرگاه به کسی چیزی از آنها ندهند، و آن نعمتها را از ایشان باز می ستاند و به دیگران منتقل می سازد). یعنی از جمله بندگان خدا کسانی هستند که با قرار گرفتن نعمتهای الهی در دستشان مورد توجه خداوند می گردند، تا این که به بندگان وی سود رسانند و این سودرسانی به شرط بخشش نعمت است، و اگر چنان نباشد، نعمت از آنها گرفته می شود، و به دیگران داده می شود هدف از این سخن وادار ساختن بر سودرسانی است، برای این که هر عاقلی که خدا به او نعمت داده است روا می دارد که نعمتش چنین باشد. 📙شرح#حکمت_425 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص428 شرح ابن میثم 🔶 @Nahj_Et