💠قَالَ علیه السلام مَا کَانَ اللّهُ لِیَفتَحَ عَلَی عَبدٍ بَابَ الشّکرِ وَ یُغلِقَ عَنهُ بَابَ الزّیَادَةِ وَ لَا لِیَفتَحَ عَلَی عَبدٍ بَابَ الدّعَاءِ وَ یُغلِقَ عَنهُ بَابَ الإِجَابَةِ وَ لَا لِیَفتَحَ لِعَبدٍ بَابَ التّوبَةِ وَ یُغلِقَ عَنهُ بَابَ المَغفِرَةِ 💠(نمی شود که خداوند به روی بنده ای در شکر بگشاید و در زیادت روزی را ببندد، و در دعا و درخواستن را بگشاید، و در اجابت را ببندد، و در توبه را باز کند اما در بخشش را ببندد). امام (علیه السلام) به سه چیز اشاره فرموده است: سپاسگزاری برای فزونی نعمت، درخواست برای روای حاجت، و توبه برای آمرزش و رحمت پس به روی هر کس که خداوند در یکی از این ملزومات را بگشاید و او را آماده و مهیا سازد و آن را بر وی الهام کند، سزای مقام بخشندگی اوست که در لازم را نیز به روی او بگشاید و او را از فیض خویش بهره مند سازد زیرا که در وجود خدا بخلی نیست و در سلطنت او منعی وجود ندارد. و صفت گشودن در، استعاره برای موفق ساختن و آماده کردن بنده است توسط خداوند، برای چنان مرحمتی. 📙شرح#حکمت_435 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص440 شرح ابن میثم 🔶 @Nahj_Et