003f.mp3
1.55M
🔰خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): خطبه اي که به شقشقيه معروف است. هان اي مردم، سوگند به خدا، آن شخص جامه خلافت را به تن کرد و او خود قطعا مي دانست که موقعيت من نسبت به خلافت، موقعيت مرکز آسياب به آسياب است که به دور آن مي گردد. سيل انبوه فضيلتهاي انساني- الهي از قله هاي روح من به سوي انسانها سرازير مي شود. ارتفاعات سر به ملکوت کشيده امتيازات من بلندتر از آن است که پرندگان دور پرواز بتوانند هواي پريدن روي آن ارتفاعات را در سر بپرورانند. (در آن هنگام که خلافت در مسير ديگري افتاد)، پرده اي ميان خود و زمامداري آويختم و روي از آن گردانيدم، چون در انتخاب يکي از دو راه انديشيدم: يا مي بايست با دستي خالي به مخالفانم حمله کنم و يا در برابر حادثه اي ظلماني و پر ابهام شکيبايي پيشه گيرم. (چه حادثه اي؟!) حادثه اي بس کوبنده که بزرگسال را فرتوت و کم سال را پير و انسان باايمان را تا به ديدار پروردگارش در رنج و مشقت فرو مي برد. ارجح داشتن صبر به حکم عقل سليم بر آن شدم که صبر و تحمل را بر حمله با دست خالي ترجيح بدهم. من راه بردباري را پيش گرفتم، چونان بردباري چشمي که خس و خاشاک در آن فرو رود و گلويي که استخواني مجرايش را بگيرد. (چرا اضطراب سر تا پايم را نگيرد و اقيانوس درونم را نشوراند؟). مي ديدم حقي که به من رسيده و از آن من است، به يغما مي رود و از مجراي حقيقي اش منحرف مي گردد. 📙 🔶 🔶 @Nahj_Et