💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به دو نكتۀ مهم اشاره كرده نخست مى‌فرمايد: «عفت و خويشتن‌دارى زينت فقر است»؛ (الْعَفَافُ‌ زِينَةُ‌ الْفَقْرِ) . شخص فقير به حسب ظاهر و به تصوّر تودۀ مردم داراى نقطۀ ضعفى است، چراكه دست او از مال دنيا ته است؛ اما هرگاه عفت و خويشتن‌دارى داشته باشد، چشم به مال مردم ندوزد، از طريق حرام به دنبال كسب مال نگردد و در مقابل اغنيا سر تعظيم فرود نياورد، اين حالت خويشتن‌دارى كه در عرف عرب «عفت» ناميده مى‌شود زينت او مى‌گردد و نقطۀ ضعف ظاهرى او را مى‌پوشاند. بايد توجه داشت كه «عفاف» و «عفت» تنها به معناى خويشتن‌دارى در برابر آلودگى‌هاى جنسى نيست آن‌گونه كه در فارسى امروز ما معنا مى‌شود، بلكه از نظر واژۀ عربى، هرگونه خويشتن‌دارى در مقابل گناه و كار خلاف را فرا مى‌گيرد. 🔶 @Nahj_Et