💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى مقايسه‌اى ميان هوشمندان مطيع و عاجزان بدكار كرده و مى‌فرمايد: «خداوند سبحان طاعت خود را غنيمت زيركان قرار داده هنگامى كه افراد ناتوان (و هوس‌باز) كوتاهى مى‌كنند»؛ (إِنَّ‌ اللّٰهَ‌ سُبْحَانَهُ‌ جَعَلَ‌ الطَّاعَةَ‌ غَنِيمَةَ‌ الْأَكْيَاسِ‌ عِنْدَ تَفْرِيطِ الْعَجَزَةِ‌) . با اين‌كه در غالب نسخه‌هاى نهج‌البلاغه «عِنْدَ تَفْريطِ الْعَجَزَةِ‌» ذكر شده، در نسخۀ كتاب صفين و همچنين در كتاب روض الاخيار به جاى «الْعَجَزَةِ‌»، «الْفَجَرَةِ‌» آمده و مناسب‌تر نيز همين تعبير است، زيرا امام عليه السلام، مطيعان را با فاجران مقايسه مى‌فرمايد گويى جهان را صحنۀ جنگى به حساب مى‌آورد كه هوشمندان به مبارزه با لشكر شيطان و هواى نفس مى‌پردازند و بر آن‌ها پيروز مى‌شوند و غنيمتى كه در اين جنگ سرنوشت‌ساز نصيب آن‌ها مى‌شود اطاعت فرمان پروردگار است؛ ولى ناتوان‌ها و فاجران كوتاهى مى‌كنند و در اين ميدان در برابر شيطان و هواى نفس شكست مى‌خورند و همه چيز را از دست مى‌دهند. 🔶 @Nahj_Et