💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار نورانى كه به گفتۀ «ابن عباس» شبيه آيات قرآنى است روى دو نكته تكيه مى‌كند: نخست دربارۀ آگاهى خدا بر افعال و رفتار و نيات انسان‌ها هشدار مى‌دهد و سپس دربارۀ مرگى كه هرگز انسان را فراموش نمى‌كند و مى‌فرمايد: «اى مردم! از خدايى بترسيد كه اگر سخنى بگوييد مى‌شنود و اگر چيزى را در دل پنهان داريد مى‌داند و بر مرگ پيشى گيريد كه اگر از آن فرار كنيد به شما دست مى‌يابد و اگر بايستيد شما را مى‌گيرد و اگر فراموشش كنيد شما را فراموش نخواهد كرد»؛ (أَيُّهَا النَّاسُ‌، اتَّقُوا اللَّهَ‌ الَّذِي إِنْ‌ قُلْتُمْ‌ سَمِعَ‌، وَ إِنْ‌ أَضْمَرْتُمْ‌ عَلِمَ‌، وَ بَادِرُوا الْمَوْتَ‌ الَّذِي إِنْ‌ هَرَبْتُمْ‌ مِنْهُ‌ أَدْرَكَكُمْ‌، وَ إِنْ‌ أَقَمْتُمْ‌ أَخَذَكُمْ‌، وَ إِنْ‌ نَسِيتُمُوهُ‌ ذَكَرَكُمْ‌) . همه آنچه امام در اين گفتار حكيمانه فرموده در واقع برگرفته از آيات قرآن مجيد است. 🔶 @Nahj_Et