نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به موارد لزوم سكوت و موارد سخن گفتن كرده مى‌فرمايد:
💠🔹به همين دليل هم روايات زيادى در مدح سكوت وارد شده و هم احاديث فراوانى در فضيلت كلام؛ از جمله از امام سجاد على بن الحسين عليه السلام سؤال شد كه سخن گفتن افضل است يا سكوت فرمود: «لِكُلِّ‌ واحِدٍ مِنْهُما آفاتٌ‌ فَإذا سَلِما مِنَ‌ الْآفاتِ‌ فَالْكَلامُ‌ أفْضَلُ‌ مِنَ‌ السُّكُوتِ‌ ؛ هر كدام از اين دو آفاتى دارد هرگاه از آفات سالم باشند سخن گفتن از سكوت افضل است» عرض كردند: اى پسر رسول خدا چگونه است (كه سخن گفتن افضل باشد)؟ امام عليه السلام فرمود: «لِأنَّ‌ اللّٰهَ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ ما بَعَثَ‌ الْأنْبِياءُ‌ وَ الْأَوْلِياءُ‌ بِالسُّكُوتِ‌ إنَّما بَعَثَهُمْ‌ بِالْكَلامِ‌ ؛ خداوند پيامبران و اوصياى آنها را به سكوت مبعوث نكرد، بلكه مبعوث كرد تا با مردم سخن بگويند (و پيام خدا را به آنها برسانند)». حضرت در پايان اين حديث به نكتۀ جالبى اشاره كرده فرمود: «إنّكَ‌ تَصِفُ‌ فَضْلَ‌ السُّكُوتِ‌ بِالْكَلامِ‌ وَ لَسْتَ‌ تَصِفُ‌ فَضْلَ‌ الْكَلامِ‌ بِالسُّكُوتِ‌ ؛ حتى هنگامى كه مى‌خواهى فضيلت سكوت را بيان كنى با كلام بيان مى‌كنى و هرگز فضيلت كلام را با سكوت بيان نخواهى كرد» 🔶 @Nahj_Et