💠داستانی از نهج البلاغه👇 🔹نوید به قیام و ظهور جهانی حضرت مهدی (عج) 💠🔹امام علی (علیه السلام) روزی خطاب به مردم فرمود: لتعطفَنَّ الدّنیا علینا بعد شماسها عطف الضّروس علی ولدها: «قطعاً دنیا پس از چموشی و رو گردانی، همانند شتر تندخوئی که از دادن شیر به دوشنده اش، خودداری کرده و آن را برای بچه اش نگاه می دارد، به سوی ما روی می آورد و به ما مهربان می شود». سپس آیه (5 سوره قصص) را تلاوت فرمود که: و نریدُ اَن نمُنّ علی الّذین استضعفُوا فی الارض و نجعلهم ائمّهً و نجعلهمُ الوارثین: «اراده ما بر این قرار گرفته است که به مستضعفین (جهان) منّت (نعمت کامل) بخشیم و آنان را پیشوایان و وارثین روی زمین قرار دهیم».[1] به اتفاق علمای شیعه، این سخن با ضمیمه کردن آیه فوق، اشاره و نوید به قیام حضرت مهدی (علیه السلام) است، زیرا تنها در زمان حکومت جهانی آن حضرت است که: مستضعفین جهان حکومت را به دست می گیرند و تنها در آن زمان است که مردم با اشتیاق و مهربانی به سوی مکتب علی و آل علی (علیهم السلام) روی می آورند. (بنابراین ما باید به زمینه سازی برای چنین حکومت بزرگی همّت کنیم.) و آیه فوق نیز که در مورد نوید حکومت مستضعفان تحت رهبری حضرت موسی (علیه السلام) در برابر فرعون و فرعونیان است به حکومتی الهی بشارت می دهد که در برابر طاغوتها، موضع می گیرد. و آنها را به زباله دان تاریخ می سپارد. آیا چنین حکومت، غیر از حکومت جهانی حضرت مهدی آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است؟! این آیه و آیه بعد از آن، به پنج موضوع مهم اشاره می کند: 1. خداوند مستضعفان را مشمول نعمت کامل قرار می دهد. 2. آنها را پیشوا و رهبر مرد 🔶 @Nahj_Et