علمای اخلاق براى «ذکر و یاد خدا» سه مرحله برشمرده اند که شامل این موارد است: 1⃣ «ذکر زبانی» ؛ که زبان مشغول به اوراد و اذکار شرعى باشد تا غفلت را از خود دور کند. 2⃣ «ذکر با قلب» ؛ با توجه و ذکر قلبى که در اثر تکرار و تداوم ذکر زبانى نیز حاصل مى شود، دل به یاد الطاف و نعمت و نقمت خدا مى افتد و مواظب و مراقب است تا دلش نلغزد. 3⃣ «ذکر با عمل» ؛ که عمل او عملى است براى خدا و هر کس ببیند متذکر خداوند مى گردد. [مثل قنوت، رکوع و سجده و دیگر حالات نماز] 👌 هر سه نوع این ذکر در نماز موجود است. 👌 ذکر قلبی از سخت ترین ذکر ها می ‌باشد و نمازی کامل‌تر است که ذکر قلبی در بیشتر باشد. 📖 اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، ، ج ۲، ص ۴۲۴. کانال @Namaztchtore 🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃