قرآن ترجمه المیزان سوره 28 سوره مبارکه القصص صفحه 386 وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا كَانُوا يَحْذَرُونَ (6) و در زمين به آنان قدرت بخشيم و از ناحيه آنان به فرعون و هامان و سپاهيان آن دو، چيزى را ارائه دهيم که از آن بر حذر بودند. (6) وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِيهِ ۖ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحْزَنِي ۖ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ (7) و به مادر موسى وحى کرديم که او را شير بده پس وقتى [از ناحيه فرعونيان] بر او ترسيدى، بيندازش در دريا [و از تلف شدنش] نترس و [از دوريش ]محزون مشو که ما او را به تو برمى گردانيم و از رسولان قرارش مى دهيم. (7) فَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ لِيَكُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَحَزَنًا ۗ إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِينَ (8) [مادر موسى او را به دريا انداخت] پس خانواده فرعون او را برگرفتند که سرانجام، دشمنى براى آنان و موجب اندوهشان شود; بى شک فرعون و هامان و سپاهيان آن دو خطاکار بودند. (8) وَقَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِي وَلَكَ ۖ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَىٰ أَنْ يَنْفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (9) و زن فرعون گفت: [اين نوزاد] براى من و تو روشنى چشم است او را نکشيد، اميد است ما را سود دهد يا وى را فرزند خود برگيريم ولى آنان [از واقعيّت ]بى خبر بودند. (9) وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَىٰ فَارِغًا ۖ إِنْ كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَنْ رَبَطْنَا عَلَىٰ قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (10) و دل مادر موسى واله و نگران شد. اگر قلب او را محکم نکرده بوديم که از باوردارندگانِ [وعده ما ]بماند، همانا نزديک بود آن [قضيّه] را فاش سازد. (10) وَقَالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ ۖ فَبَصُرَتْ بِهِ عَنْ جُنُبٍ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (11) و [مادر موسى] به خواهر وى گفت: از پى او برو [و او چنين کرد] پس از دور وى را [در دست فرعونيان ]ديد در حالى که آنان [از پى گيرى او ]بى خبر بودند. (11) ۞ وَحَرَّمْنَا عَلَيْهِ الْمَرَاضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ (12) و [خوردن شير] دايگان را از پيش بر او ممنوع کرديم [از اين رو پستان هيچ زنى را نمى گرفت] پس خواهرش گفت: آيا [مى خواهيد] شما را به خانواده اى دلالت کنم که سرپرستى او را برايتان به عهده گيرند و خيرخواه او باشند؟ [و آنان پذيرفتند]. (12) فَرَدَدْنَاهُ إِلَىٰ أُمِّهِ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (13) پس او را به مادرش برگردانديم تا چشمش روشن شود و محزون نباشد و [به عين اليقين] بداند که وعده خدا حقّ است ولى بيشتر آنان نمى دانند. (13) 🌸🌸🌸 https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola