‌ حسن رحیم‌پور ازغدی نوشت:‌ تبریک به حضرت فقیه مست شوریده، که با مرگ، سابقه رفاقت داشت و با آن به طنز سخن می گفت معذالک آن را چه تحقیرها که نکرد. آن شیخ برخوردار از "بیداری" و گریزان از "دلمردگی"، "زنده بیدار" و فرزانه بی‌تاب، "دل از دست داده"‌ی تمام عیار و "تنهای بزرگ"، یک عمر، خدا خدا گفت و جلودار سوته دلان دوران بود. همواره گریزان از بازار گرم "خودفروشی"، روزها کوکو می‌کرد و شب‌ها هو هو می‌گفت، و چه سالها که منتظر وصال بود و حضرت مرگ را بدقول و "دیر آمده" ، می‌دید. از پیش، در شب شعر خلوت خویش، شعر شب رحلت خویش چنین سروده بود: مژده ای دل که شب هجر بپایان آمد پیک روح القدس از جانب جانان آمد تن خاکی بسوی خاک روان است ولی دل عرشی بسوی عرش خرامان آمد چون بگورم بسپردید بنشینید به سور نه که درسوگ کسی باشد ونالان آمد حمدلله که حسن تا زندای خوش دوست ارجعی را بشنیده ست غزلخوان آمد آیت الله العظمی زاده‌ی عشقی مقدس که پایان نداشت، و آیت غیرمجازی خدا بود، فراتر از مرجع تقلید، مرجع ایمان خلق نیز بود و گرچه خود را رانده از بارگاه قدس و به دنبال راهی به پیشگاه انس میخواند اما بی‌شک،مرجع و تکیه‌گاه خلق و لایق مشورت با حقیقت الحقایق بود 🇮🇷 💯🔻 @Demand