سحـر گاهی اگـر سجاده وا کردی دعایم کن* *بساط گـریـه در خلوت بپـا کردی دعایم کن* دلت دریاست میدانم که پیشش آبرو داری نشستی با خدای خود صفا کردی دعایم کن *کسی این گوشه ی دنیاست محتاج دعای تو* *به تسبیحت اگـر ذکـر خدا کردی دعایم کن* پر از حرف و پر از دردم، به رسم عاشقان ای دوست دلت لرزید و یادی هم ز ما کردی دعایم کن *به هر در میزنم بسته، همه درها به روی من* *خدا را زیر لب امشب صدا کردی دعایم کن* منم آن روسیاهی که خجالت میکشد از خود بحق هـر غریبی کـه دعــا کردی دعایم کن اللهم عجل لولیک الفرج مولانا صاحب الامر و العصر والزمان