امامِ بیمار! یعنی هیچ نام دیگری، هیچ عنوان دیگری، هیچ لقب افتخارآمیز دیگری غیر از «بیمار» برای یک امام پیدا نکردند؟! آن هم چه امامی؟! امامِ چهارمی که بنیان‌گذار نهضت مخفی شیعی بعد از واقعه‌ی کربلاست؛ امام سجادی که متزلزل‌کننده‌ی بنیان اموی است؛ کسی که ضامن همه‌ی نهضت‌هایی است که در طول تاریخ تشیّع به وسیله‌ی شیعه انجام گرفته. امام سجاد(ع)، مادر همه‌ی این‌ها و به‌وجودآورنده‌ی همه‌ی این‌هاست. شیعه امروز امام سجاد(ع) را یک بیمار می‌داند؛ در حالی که بیماری امام سجاد -آنچه در تاریخ هست- محدود به همان چند روز کربلا است... مگر شما هم در عمرتان چند روز بیمار نمی‌شوید؟ خب اسم «بیمار» که دیگر نباید تا آخر روی این شخص بماند. نباید به جای نام‌ها و این عنوان‌های افتخارآمیز: امامِ مجاهد، امامِ عالِم، امامِ آگاه، امامِ سازمان‌بخش، امامِ تشکیلات‌ده، امامِ به‌وجودآورنده‌ی نهضت، امامی که موتور گردونه‌ی تاریخی تشیّع است، بگویند: «امام ِ بیمار»! - کتاب همرزمان حسین علیه‌السلام، سید‌علی خامنه‌ای @NoorAlaNooor