برای آنان که قرآن را مهجور گذاشته اند، چه حقارت‌بار و زشت است که در آخر الزمان از مهد کفر و استکبار و حکومت شیطان، اسلام و ایمان و قرآن عرضه شود به سرزمین نزول وحی و مردم کشورهای اسلامی. طلوع خورشید از مغرب از نشانه‌های نزدیک شدن قیامت (یا قیام امام عصر) دانسته شده که پس از وقوع آن، توبه پذیرفته نخواهد شد. در روایات، این نشانه، قطعی دانسته شده است.  شماری از روایات این رویداد را مربوط به ظهور امام عصر دانسته و برخی حدیث شناسان مانند فیض کاشانی، مراد از خورشید را کنایه از مهدی موعود عنوان نموده‌اند. بعید نیست منظور از خورشید قرآن باشد که در کلام الاهی به نور توصیف شده است. يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا مردم! دلیلی بسیار روشن، یعنی قرآن، برایتان آمده است. بله، نور روشنگر قرآن را بر شما تابانده‌ایم. (قرآن کریم، ۱۷۴/نساء) عده‌ای مانند فیض کاشانی طلوع شمس از مغرب را عبارتی کنایه بر ظهور حضرت مهدی دانسته‌اند و گفته‌اند حضرت همان خورشیدی است که در پایان عمر طولانی خود طلوع خواهد نمود. در کتاب‌های حدیثی شیعه حدود ۲۰ روایت بدون در نظر گرفتن احادیث تکراری، درباره واقعه طلوع خورشید از مغرب است. گفته شده چون تعداد راویان حدیث بیش از ۱۰ نفر است، می‌توان آن را در حد شهرت فتوایی و حتی تواتر معنوی دانست. وجود این احادیث در برخی کتب مانند الکافی، تهذیب الاحکام، خصال، کمال الدین، ارشاد مفید و غیبت طوسی بر اعتبار آن‌ها افزوده است. در کتاب‌های روایی اهل سنت نیز احادیثی که به طلوع خورشید از محل غروب آن اشاره شده و نشانه قیامت دانسته شده، آمده است. سیوطی ۴۳ حدیث در این باره ذکر کرده است. @NoorAlaNooor