🔰اگر دیوانۀ یاری، چرا پس یار دیوانی؟ 1⃣سال ۱۳۹۳ و در حالی که هنوز ایده مذاکره با غرب، طراوت و تازگی خود را از دست نداده بود جناب روحانی در چهارمین نشست خبری خود، نکاتی را در خلال پاسخ به یکی از سوالات بر زبان آوردند که بازخوانی آن در این ایام که دولت جدید در حال شکل‌گیری است خالی از لطف نمی‌باشد؛ یکی از خبرنگاران اظهارات جناب روحانی مبنی بر "ارتقای سطح مذاکرات با ۵+۱ به سطح سران" را موضوع پرسش خود قرار داده و مقصود رئیس‌جمهور وقت از این اظهارات را جویا شدند؛ ایشان نیز چنین پاسخ داد:《این که سطح مذاکرات به سطح سران ارتقا یابد جزو برنامه نیست و فکر هم نمی‌کنم که نیازی باشد؛ مقصود من این نبود؛ مقصود من این بود که دولت و رئیس جمهور مسئول مذاکرات است؛ امروز هم گفتم همه مسئولیت را به عهده می‌گیرم چه آنچه تا الان انجام شده و چه در آینده؛ این قوت قلبی است برای تیم مذاکره کننده که احساس نکنند اگر مشکلی در آینده پیش آمد من بگویم تیم خراب کرده و من نظرم این نبوده!》در کمال تأسف اما پای‌بندی به این اظهارات، چندان دوام نیاورد و پس از آن که برجام به آن نتایج کذایی منتهی شد، همین جناب روحانی دو مرتبه پشت تریبون رفت و با اظهار این که "برجام تصمیم نظام بود!" تلاش کرد هم خود و هم تیم مذاکره‌کننده را از وضعیتی که به وجود آورده بودند تبرئه کند. 2⃣ به سال ۱۴۰۳ بازگردیم؛ جناب پزشکیان در انتخابات ۱۴۰۳ و در یک راهبرد تبلیغاتی درست، تلاش کردند که اولاً شعار "دولت سوم روحانی" را که از جانب منتقدان ایشان بیان می‌شد از اساس انکار کرده و ثانیاً دولتِ خود را مجری سیاست‌های کلان مقام معظم رهبری‌ معرفی کنند؛ نتیجه انتخابات نیز حکایت از آن داشت که این راهبرد تبلیغاتی موفق بوده و مقبول شماری از مردم افتاده بود! از طرفی پس از انتخابات و علی‌رغم آن که دیگر حساسیت چندانی نسبت به شعار دولت سوم روحانی نداشتند اما همچنان و به درستی تاکید داشته و دارند که تنها راه برون‌رفت از مشکلات، اجرای قانون و پیگیری سیاست‌های کلان مقام معظم رهبری است؛ بدیهی است که تحقق این مهم، متوقف بر به‌کار‌گیری افرادی است که به آن سیاست‌ها معتقد بوده و در راستای تحقق آن گام بردارند وگرنه با انتصاب افرادی که اندک اعتقادی به آن سیاست‌ها ندارند، نتیجه کار از هم‌اکنون مشخص است! 3⃣در حال حاضر پرسش از رئيس‌جمهور محترم آن است که اگر ایشان علاقه قلبی به رهبر معظم انقلاب دارند -که دارند- و اگر راه برون‌رفت از مشکلات را در پیروی از سیاست‌های کلان ایشان می‌دانند -که می‌دانند- پس چرا برخی از اطرافیان خود را از افرادی قرار داده‌اند که نه تنها هیچ اعتقادی به سیاست‌های کلی کشور ندارند بلکه در برخی موارد، افرادی به چشم می‌خورند که اتفاقاً رسالت خود را در مقابله با آن سیاست‌ها تعریف کرده‌اند؟ با وجود چنین افرادی که بر دولت چنبره زده‌اند، چگونه می‌توان به موفقيت رئیس‌جمهور محترم -که آرزوی قلبی تک‌تک دلسوزان کشور است- امیدوار بود؟ آیا خدای ناکرده جناب پزشکیان هم همچون جناب روحانی قرار است در آینده، ناکامی احتمالی را به پای نظام و سیاستهای کلان کشور بنویسند؟! در پایان این بیت از مرحوم غروی اصفهانی ملقب به مرحوم کمپانی را وصف‌الحال می‌دانیم: تو گر سودای گل داری، چرا پس در پی خاری؟ اگر دیوانۀ یاری، چرا پس یار دیوانی؟ @Omid_be_ayande110