🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 🍀سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۱۸)🍀 ❇️فاصله_بین_دو_عمل  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: شَتّانَ ما بَيْنَ عَمَلَيْنِ: عَمَل تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقى تَبِعَتُهُ، وَ عَمَل تَذْهَبُ مَؤُونَتُهُ وَ يَبْقى اَجْرُهُ.  حکمت ۱۲۱ نهج البلاغه8 چه تفاوت بسيارى، كه بين دو گونه عمل و كردار انسانها وجود دارد: عملى كه لذت و خوشى آن به سرعت مى گذرد، ولى نتايج زيانبار و عواقب آن باقى مى ماند، و عملى كه رنج و زحمت آن، زود تمام مى شود ولى پاداش آن برجا مى ماند. خداوند انسان را آزاد و مختار آفريد و به او عقل و شعور داد، تا آزادانه راه زندگى اش را انتخاب كند، و با اراده و اختيار خود، هر عملى كه دلش خواست، انجام دهد. اما در روز قيامت، كسى كه عمل خوب انجام داده باشد پاداش مى گيرد و كسى كه مرتكب اعمال بد شده، به كيفر و مجازات مى رسد. امام عليه‌السلام، به مسلمانان هشدار مى دهد، تا بدانند كه بين دو گونه عمل کردن، تفاوت بسيارى هست، و فريب ظاهر را نخورند. يعنى انسان بايد بداند، كه كار خوب و بد، هر دو، به زودى مى گذرد و تمام مى شود، در حاليكه نتايج و پى آمدهاى آن، از بين نمى رود، و در كارنامه اعمال انسان، باقى مى ماند. شما در ميان دوستان، همكاران، و اطرافيان خود، نمونه هايى از اين دو گونه عمل را، بسيار ديده اید. به عنوان مثال: دانش آموزى كه به جاى درس خواندن و زحمت كشيدن، وقت خود را به بازى و تفريح و خوشگذرانى تلف مى كند، تمام آن بازيها و تفريحاتش، زودگذر است، و تمام خوشگذرانيهايش، به زودى تمام مى شود. اما نتيجه اين خوشيهاى زودگذر، مردود شدن است كه يك سال عمر او را بيهوده تلف مى كند و ديگر تا پايان عمر نمى تواند آن يك سال را دوباره به دست آورد. دانش آموزى هم كه زحمت درس خواندن را تحمل مى كند، رنج و زحمتش به زودى تمام مى شود، در حاليكه پاداش اين زحمت، يعنى آموختن به زودى تمام نمى شود. آموختن علم و دانش، و رفتن به كلاس بالاتر و پيشرفتى كه نصيب چنین انسانی مى شود، نتايج خوب و لذت بخشى است كه براى هميشه در زندگى او باقى مى ماند. از اين مثال ساده، نتيجه مى گيريم كه اعمال گناه آلوده نيز اگر هم لذتى داشته باشند، لذت شان زودگذر است، در حاليكه نتيجه آنها، يعنى مجازاتى كه در پى دارند، نزد خدا باقى مى ماند و در روز قيامت، گريبان شخص گناهكار را مى گيرد. مثلا كسى كه بر خلاف فرمان خداوند، روزه نمى گيرد و در ايام ماه مبارك رمضان، شكمچرانى مى كند، لذتى كه از خوردن و آشاميدن مى برد، يك لذت زودگذر است. يعنى لذتى است كه با جمع كردن سفره غذا، تمام مى شود و چيزى از آن باقى نمى ماند. ولى نتيجه اين نافرمانى، تا روز قيامت باقى مى ماند و خداوند شخص روزه خور را به مجازات نافرمانى اش مى رساند. اما كسى که روزه مى گيرد، فقط چند ساعت، زحمت گرسنگى و تشنگى را تحمل مى كند، ولى در عوض اين رنج زودگذر، با فرارسيدن غروب همان روز تمام خواهد شد. اگر خود شما خوب فكر كنيد خواهيد ديد كه تمام كارها همين طور است. يعنى هم تمام لذتها زودگذر هستند، هم تمام زحمتها. ولى آنچه براى هميشه باقى مى ماند، نتيجه و عمل و كردار انسان است، كه اگر بخاطر لذتهاى زودگذر گناه كرده، مجازات مى شود، و اگر در راه اطاعت از خدا، رنج و زحمت زودگذر را تحمل كرده، مزد و پاداش ميگيرد. https://eitaa.com/Omidezendegi🌹 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀