✅ ۳- مذاهب فقهی و کلامی ← این یک واقعیت انکارناپذیر است که مسلمانان از مذاهب فقهی و کلامی متعددی پیروی می‌کنند که معروف‌ترین آنها در فقه؛ *حنفی، *شافعی، *جعفری، *مالکی، *حنبلی و *زیدی و در کلام؛ *اشعری و *معتزلی و به یک نظر شیعی است. 🔸 بسیار بعید به نظر می‌رسد که ما بتوانیم همه مسلمانان را به پیروی یکی از این مذاهب و رها کردن مذهبی که تاکنون پیرو آن بوده‌اند بکشانیم. ممکن است صد یا هزار یا یک میلیون نفر یا بیشتر را به اینکار بکشانیم ولی همه را نه.✖️ 💢 این هم عملی به نظر نمی‌رسد که همه مذاهب موجود را به یک‌سو بگذاریم و همه را به مذهب تازه‌ای در آوریم. 🌀 تجارب مکرر نشان داده است که هر وقت به این فکر افتاده‌اند که مشکل اختلاف در مذاهب فقهی و کلامی را به اینصورت حل کنند نه تنها موفق نشده‌اند بلکه اختلاف را شدیدتر و وسیع‌تر کرده و درحقیقت، مذهبی بر مذاهب قبلی افزوده‌اند. ➖🔹 راه حل اساسی برای این مشکل‌ همان است که از دیرباز مورد توجه بسیاری از علمای بزرگ اسلام بوده و در زمان ما «دارالتقریب بین‌المذاهب الاسلامیه» آن را محور فعالیت خود قرار داده و اَلحق کم‌و‌بیش موفقیت‌هایی هم در این زمینه به دست آورده است. 👈 این راه حل، این است که برطبق نص کتاب و سنت، هر مسلمان که به خدای یکتا و نبوت پیغمبران او و پیغمبر بزرگوار اسلام معتقد باشد وکتاب خدا و سنت رسول‌خدا(ص) را بی‌چون‌وچرا بپذیرد و اساس عقیده و عمل خود بشناسد و به تعالیم مسلم اسلام از قبیل معاد و جزای اعمال، نماز، روزه، زکات، حج، جهاد، دوستی خاندان رسول‌ خدا(ص)، اطاعت از ائمه عدل و مبارزه با ائمه جور، دفاع از سرزمین اسلام، امر به معروف و نهی از منکر و... معتقد باشد، چنین شخصی مسلمان و عضو رسمی امت اسلام است☑️ 〰 و اختلاف‌نظر درجنبه‌های دیگر که مربوط به طرز استنباط مطالب از کتاب و سنت و تابع علل و عوامل گوناگون است هرگز نباید سبب شود که صاحبان آراء فقهی یا کلامی گوناگون، یکدیگر را تکفیر کنند و هر یک دیگری را خارج از اسلام و غیر مسلمان بشمارند.