🔺 اگر دوستان می‌گویند با امکانات کم کار نکنیم، این یأس است. اگر می‌گوییم با امکانات کم هم می‌شود، کار را باید شروع کرد؛ خوب، باید با واقع‌بینی باشد نه با خودگزاف‌بینی.خودکم‌بینی بد است، خودگزاف‌بینی هم بد است. با واقع‌بینی باید کار کنیم. 🔹 بنابراین، تلاش پیگیر ما در راه به وجود آوردن این آمادگی‌ها، خود، همان عمل به وظیفه اجتماعی اسلامی است و باز در این راه ـ نه اینکه این ابتکار بنده باشد یا یک فکر ابتکاری باشدـ 💠 راهنمای ما خود پیامبر بزرگوار اسلام است. مگر پیغمبر درطول سیزده‌ سال که در مکه زندگی می‌کرد در آنجا با یک نوع سیستم اجتماعی غلط روبرو نبود. ولی پیغمبر در مکه تا چه حد در کارهای سیاسی دخالت کرد. بد نیست تاریخ پیغمبر را در مکه بخوانید.👌 🌸 پیغمبری که در مدینه در برابر کمترین حادثه سیاسی، عکس‌العمل حاد نشان می‌داد، در مکه این‌طور نبود. سعدابن‌ابی‌وقاص‌ باچند نفر نماز می‌خواند. عده‌ای ازکفار آمدند و آنها را مسخره کردند. آنقدر ناراحت شدند و تحریک شدند تا اینکه دعوا شد. بالاخره در این دعوا سعد با استخوان شتری که نزدیک دستش بود سر یکی از آنها را هم شکست. ➖ بعد با ناراحتی نزد پیغمبر آمدند و گفتند: خوب، محمد! ما تا کی ساکت باشیم؟ اجازه بدهید شمشیر به کار بیاندازیم. فرمود: نه؛ هنوز وقتش نیست. یعنی چه هنوز وقتش نیست؟ 🔺 یعنی با قهرمان صفتی، قهرمان صفتی فردی نمی‌شود کار انجام داد. 🔹 حرکت موفقیت‌آمیز حرکت تنظیم شده است. ما می‌گوییم تا وقتی که به مرحله حرکت تنظیم شده رهبری شده‌ای نرسیده‌ایم، که حد نصابش این است که ابتکار رهبری در دست خود آن حرکت کنندگان و سازمان باشد، دست به کار سیاسی به مفهومی که من می‌فهمم نمی‌زنیم ولی در برابر رویدادهای سیاسی هم بی‌تفاوت نمی‌نشینیم. 💢 این بی‌تفاوت نشستن، منحصر به اینکه به عنوان مثال گفتم اعلامیه امضا کنیم و... نیست. اگر مثال‌های دیگری دارید مطرح کنید تا نظر خودم را باصراحت بگویم، ولی گفتم به هرحال ما درباره اینکارهایی که پیش می‌آید بی‌تفاوت نمی‌نشینیم.👌