👥 شائو و همکاران (1998) در مدلی که ارائه می‌دهند بر رابطه بین گروه‌ها تمرکز می‌کنند و ویژگی آنها را براساس* اهداف، *ارتباطات، *مرزها و *فناوری برمی شمرند. 👈 اهداف معرف انگیزه به وجود آوردن سازمان‌ها و خدمات جدید و نیروی پیوستگی آنان است که باعث می‌شود سازمان‌ها به صورت مجازی در کنار یکدیگر باشند. 🌀 ارتباطات، سطح همکاری را مشخص می‌سازد و می‌تواند نتیجه به اشتراک گذاشتن دارائی‌های فیزیکی و منابع و... باشد. 📍مرزها مشخص می‌سازد که سازمان مجازی در کجا حضور دارد و مشخص می‌کند چه کسانی می‌توانند فعالیت‌های خود را به اشتراک بگذارند و چه کسانی می‌توانند از منافع آن بهره‌مند گردند. ⏪ فناوری، عوامل تواناسازی سازمان مجازی را مشخص می‌کند.⏩