هر ڪس به برادر مسلمانش دشنام دهد خداوند برڪت روزےاش را از او مى گيرد و او را به خودش وا مى‌گذارد و زندگى‌اش را برايش تباه مى‌ڪند. مَن فَحَشَ عَلى أخيهِ المُسلِمِ ، نَزَعَ اللّه ُ مِنهُ بَرَكَةَ رِزقِهِ ، و وَكَلَهُ إلى نَفسِهِ ، و أفسَدَ عَلَيهِ مَعيشَتَهُ . [بحار الأنوار : 76 / 365 .] هر ڪس به برادر مسلمانش دشنام دهد ¹- خداوند برڪت روزے‌اش را از او مى‌گيرد ²- او را به خودش وا مى‌گذارد ³- زندگى اش را برايش تباه مى‌ڪند.