بسم رب الحسین 🔴❌نقلهای مجعول و مشهور نویسنده : سید محمد موسوی 🔻بعضی از مقتل نگاران و روضه خوانان، سخنان بسیاری را به امام حسین علیه السلام و دیگر معصومین نسبت داده اند که هرگز سند و مدرکی برای آنها نمی توان یافت. بعضی از آن سخنان با اینکه غیر مستند و جعلی اند و محققان، آنها را رد کرده اند، بسیار مشهور و متداول نیز هستند و از آنجا که مقبولیت عام یافته اند، برخی پژوهشگران و نویسندگان بنام معاصر نیز آنها را مسلم الصدور پنداشته، بدون تامل و تحقیق، در آثار خود به عنوان سخنی از سخنان معصومین علیهم السلام آورده اند. 🔻برخی از این سخنان که مرتبط با محرم ، عاشورا و امام حسین علیه السلام است، اشاره می شود . 1 . «ان کان دین محمد لم یستقم ...» این سخن که به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است، یک بیت از یک قصیده است که توسط شاعری به نام «شیخ محسن ابوالحب حویزی » سروده شده است . او از شعرا و خطبای کربلا بوده و در سالهای 1235 - 1305 ه . ق، زندگی می کرده است . شیخ محسن حویزی حائری، معروف به «ابوالحب حویزی » از شاعران شیعه و دارای دیوان شعری به نام «الحائریات » است و در آنجا چنین سروده است: اعطیت ربی موثقا لا ینتهی الا بقتلی فاصعدی وذرینی ان کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی یا سیوف خذینی (1) 2 . «اسقونی شربة من الماء ... .» این سخن نیز که به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است، از هر گونه سند و مدرکی محروم است و محتوا و مفهومی کاملا توهین آمیز و ذلت بار دارد و در کتابهای معتبر و قابل اعتماد نیامده است . متن ساختگی این سخن نیز خود، بهترین گواه بر جعلی بودن آن است . شهید مطهری رحمه الله در این باره می گوید: «این قدر تشنگی اباعبدالله علیه السلام زیاد بود که وقتی به آسمان نگاه می کرد، بالای سرش را درست نمی دید . اینها شوخی نیست . ولی هرچه در مقاتل گشتم (آن مقداری که می توانستم بگردم) تا این جمله معروفی را که می گویند اباعبدالله علیه السلام به مردم گفت: «اسقونی شربة من الماء; یک جرعه آب به من بدهید» ، ببینم، ندیدم . حسین علیه السلام کسی نبود که از آن مردم چنین چیزی طلب بکند، فقط یک جا دارد که حضرت در حالی که حمله می کرد «وهو یطلب الماء» ، قرائن نشان می دهد که مقصود این است: در حالی که داشت به طرف شریعه فرات می رفت (در جستجوی آب بود که از شریعه بردارد) نه اینکه از مردم طلب آب کند .» (2) 3 . «هل من ناصر ینصرنی ... .» برای این سخن بسیار مشهور نیز که به امام حسین علیه السلام نسبت داده می شود، سند و مدرکی یافت نشد . معنا و مفهوم سخن، چنان می نماید که روضه خوانان برای گریاندن مردم آن را از زبان امام حسین علیه السلام ساخته و پرداخته اند . سخنان مشابه و هم معنایی که در توجیه آن نقل می شود نیز در منابع مستند و قابل قبول یافت نشده است . (3) 4 . «أیا شمر خاف الله واحفظ قرابتی ... .» در میان تحریفات عاشورا به تحریفی برمی خوریم که بسیار اهانت آمیز است. برخی نوشته اند: هنگامی که شمر بر سینه امام حسین علیه السلام نشسته بود و می خواست سر حضرت را از بدنش جدا کند، امام حسین علیه السلام به او گفت: ایا شمر خاف الله واحفظ قرابتی من الجد منسوبا الی القائم المهدی ایا شمر تقتلنی و حیدرة ابی وجدی رسول الله اکرم مهتدی وفاطمة امی والزکی ابن والدی و عمی هو الطیار فی الجنة الخلدی شاعر این اشعار، پس از آنکه در دنباله شعر، از بانوان حریم حسینی (زینب، ام کلثوم، سکینه و رقیه) نام می برد، به سراغ امام سجاد علیه السلام می رود و با جسارت از زبان امام حسین علیه السلام به شمر بن ذی الجوشن می گوید: ایا شمر ارحم ذا العلیل و بعده حریما بلا کفل یلی امرهم بعدی (4) مراد این است که امام حسین علیه السلام در واپسین لحظات عمر خود و در آن شرایط سخت، با زبان شعر به شمر گفت: «ای شمر، بر آن بیمار علیل که در خیمه هاست و بر خانواده بدون کفیل من که او باید سرپرستی آنها را به دست گیرد، رحم کن و با آنها مهربان باش!» باید گفت: جعل کننده این ابیات، تنها در همین بیت اخیر، جسارتها و توهینهایی را در حق حضرت سیدالشهداء علیه السلام روا داشته است، از جمله: الف. با وجود امام سجاد علیه السلام، حریم و خانواده امام حسین علیه السلام را بی سرپرست و بدون کفیل خوانده است. ب. از زبان امام حسین علیه السلام به حضرت سجاد علیه السلام، لقب علیل و بیمار داده است که ممکن است علت اشتهار حضرت سیدالساجدین علی بن الحسین علیه السلام، به نام «امام بیمار» ، همین شعر منسوب به امام حسین علیه السلام بوده باشد. ج. امام سجاد علیه السلام و اهل بیت امام حسین علیه السلام را از طرف امام حسین علیه السلام و از زبان آن حضرت، به شمر سپرده است!! 5 . تفسیر «کهیعص » در تفسیر و تاویل این کلمه، روایتی در کتاب «کمال الدین و تمام النعمة » شیخ صدوق، صفحات 454 تا 465 ذکر گردیده که در بخشی از آن آمده: