خطبه های نماز جمعه شاهدیه ۲۹ / ۵ / ۱۴۰۰ خطبه دوم حدیث اخلاقی مردى محضر امام حسين عليه السلام رسید و عرض کرد اى فرزند رسول خدا من از شيعيان شمايم، حضرت فرمود: «اتَّـقِ اللّه َ وَ لا تَدّْعِيَنَّ شَيْئاً يَقُولُ اللّه ُ لَكَ كَذِبْتَ وَفَجَرْتَ فِى دَعْواكَ، إِنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلُمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ». از خدا بترس و چيزى را ادّعا نكن كه خداوند بگويد دروغ گفتى و ادّعاى گزافى كردى، شيعيان ما كسانى اند كه دلهايشان از هر نوع خیانت و نیرنگ و دغلكارى پاك باشد. بحار الانوار / ۶۸ / ۱۵۶ ایام اسارت آل الله است، ایامی که از نظر زمانی طولانی نبوده است ولی از نظر شدت مصیبت و آثار ماندگار، بسیار عظیم است. بنابر این خطبه دوم را کامل اختصاص به همین موضوع می دهم. حادثه کربلا دو مرحله داشت، یک مرحله شهادت بود که با شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام در روز عاشورا پایان یافت. مرحله دوم اسارت اهل بیت امام حسین علیه السلام است که از امروز یازدهم محرم آغاز می شود. البته هر دو حادثه دور از انتظار نبود چرا که حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بارها به مسئله شهادت و اسارت اشاره داشت و آنان با آگاهی به استقبال شهادت در راه خدا و اسارت رفته اند، از جمله: ۱- حدود شش ماه قبل از واقعه کربلا به ام سلمه در مدینه چنین فرمود: «یا أُمّاهُ قَدْ شاءَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَرانی مَقْتُولا مَذْبُوحاً ظُلْماً وَ عُدْواناً، وَ قَدْ شاءَ أَنْ یَرى حَرَمی وَ رَهْطی وَ نِسائِی مُشَرَّدینَ، وَ أَطْفالی مَذْبُوحینَ مَظْلُومینَ مَأْسُورینَ مُقَیَّدینَ، وَ هُمْ یَسْتَغیثُونَ فَلا یَجِدُونَ ناصِراً وَ لا مُعیناً» اى مادر! خداوند چنین خواست که مرا در طریق (مبارزه با) ظلم و عداوت ستمگران کشته (و شهید) ببیند و نیز خواست که خاندان و خویشان و زنان مرا پراکنده و رانده از دیار خویش و کودکانم را مذبوح، ستمدیده و گرفتار زنجیر اسارت ببیند در حالى که آنان فریادرسى را مى طلبند، ولى یار و یاورى نمى یابند. ۲- حدود یک ماه قبل از عاشورا در مکه در پاسخ برادرش محمد حنیفه فرمود: جدم‌ رسول خدا ص را دیدم به من فرمود: «اُخْرُجْ فَإِنَّ اللّهَ قَدْ شاءَ اَنْ یَراکَ قَتیلا»؛ رهسپار (عراق) شو، خداوند مى خواهد تو را کشته ببیند. محمّد بن حنفیّه گفت: پس چرا این زنان را با خود مى برى؟! امام ع فرمود: «إِنَّ اللّهَ قَدْ شاءَ أَنْ یَریهُنَّ سَبایا»؛ خداوند مى خواهد که آنان را اسیر ببیند. ۳- در روز عاشورا در ضمن وصیتی به بازماندگانش شش جمله فرمود: ۱- «اِسْتَعِدُّوا لِلْبَلاءِ» خود را آماده تحمل سختیها کنید. ۲- «وَاعْلَمُوا اَنَّ اللّه حاميكُمْ وَحافِظُكُمْ» و بدانید خداوند شما را حمایت و حفظ می کند. ۳- «وَسَيُنْجِيُكُمْ مِنْ شَرّالاعْداءِ» و شما را از سر دشمنان نجات می دهد. ۴- «وَيَجْعَلْ عاقِبَةَ أمْرِكُمْ اِلى خَيْرٍ». عاقبت شما هم ختم به خیر می شود. ۵- «وَيُعَذِّبُ عَدُوَّكُمْ بِأنواعِ الْعَذابِ». و دشمنان شما را به انواع عذابها عوقبت می کند. ۶- «وَيُعَوِّضَكُمْ عَنْ هذِهِ الْبَلِيَّةِ بَأنواعِ النِّعَمِ وَالْكَرامَةِ».و به شما در برابر این سختی‌ها انواع نعمت ها عطا می کند. سپس دو در خواست داشت. ۱- «فَلا تَشْكُوا». هیچگاه شکوه نکنید. ۲- «وَلا تَقُولُوا بِألْسِنَتِكُمْ ما يَنْقُصُ مِنْ قَدْرِكُمْ» مبادا سخنی بگویید که از قدر و اجر شما کاسته شود. درسی که باید از اسارت آل الله بگیریم این است که ببینیم چه عاملی باعث پیروزی تعدادی زن و کودک داغدیده و اسیر بر یک حاکم طاغی و ستمگر شد. سه عامل آن را در این خطبه عرض می کنم و این باید درسی برای امروز ما برای پیروزی بر مشکلات باشد. ۱- مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن. آنها حتی یک لحظه تسلیم خواسته‌های دشمن نشدند، و ذره ای از مواضع حق خود کوتاه نیامدند. آنها محور حرکتشان را این آیه شریفه قرار دادند که می فرماید: «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا». هرگز از کافران اطاعت نکن و با این وسیله با آنان جهاد کن. فرقان / ۵۲ ۲- آگاهی بخشی به جامعه بود. در برابر تبلیغات گسترده دشمن بر علیه اهل بیت علیهم السلام، آنها با سخنرانی وجدان های خفته مردم را بیدار کردند و پرده از روی چهره زشت و نفاق بنی امیه کنار زدند. ۳- اعتماد به وعده خدا. آنها این آیه را باور داشتند که می فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ». ﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ! ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﻨﻴﺪ ، ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﮔﺎم ﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﻜﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ. محمد / ۷ @mesbah_jome