آسمان" جای قشنگیست کبوتر باشیم "عشق" پرواز بلندیست بیا پر باشیم "دشت" گهواره ی سبزیست قدم بگذاریم "باغ" از رایحه لبریز ، معطر باشیم "گوش"،آشوبِ ِچکاوک، بنشاند در دل "رنگ" زیباست،چو پروانه مصور باشیم "بذر" پاشیم ز لبخند که غم بگریزد مرگِ شادی رسد از غصه مکدر باشیم دست یابیم به اندام عروسی چون عشق "مِهر"را مشق چو گلواژه ی دفتر باشیم "زندگی حس عجیبیست ولی شیرین است عشق فصلی ست که ما شور سراسر باشیم "وقت" تنگ است درنگ از چه نمایی عاکف! عشق شد مقصد اگر، نقطه ی آخر باشیم