قرآن ترجمه المیزان سوره 3 سوره مبارکه آل‏ عمران صفحه 70 ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعَاسًا يَغْشَىٰ طَائِفَةً مِنْكُمْ ۖ وَطَائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ ۖ يَقُولُونَ هَلْ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيْءٍ ۗ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ ۗ يُخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ مَا لَا يُبْدُونَ لَكَ ۖ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ مَا قُتِلْنَا هَاهُنَا ۗ قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمْ ۖ وَلِيَبْتَلِيَ اللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (154) سپس خدا بعد از آن غم ها آرامشى بر شما نازل کرد، خواب سبکى که گروهى از شما را فرا گرفت، و گروهى در فکر خودشان بودند و همچون گمان هاى [دوران ]جاهليّت، گمان ناروا به خدا مى بردند و مى گفتند: آيا از فتح و ظفر نصيبى براى ما خواهد بود؟ بگو: کارها همه به دست خداست. آنان چيزى را در دل خود پنهان مى کردند که براى تو ظاهر نمى ساختند. مى گفتند: اگر ما از فتح و ظفر نصيبى داشتيم در اينجا کشته نمى شويم، بگو: اگر در خانه هايتان هم بوديد کسانى که کشته شدن بر آنان نوشته شده بود به سوى آرامگاههاى خود بيرون آمدند; و [خدا چنين کرد ]تا آنچه را در سينه هاى شماست بيازمايد و آنچه را در دلهايتان است خالص گرداند، و خدا از آنچه در درون سينه هاست خبر دارد. (154) إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُوا ۖ وَلَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ (155) همانا کسانى از شما که روزِ برخورد آن دو گروه [در اُحُد ]پشت به جبهه کردند جز اين نبود که شيطان آنان را بر اثر بعضى از گناهانى که کسب کرده بود لغزانيد، و قطعاً خدا از آنان درگذشت. به راستى خدا آمرزنده و بردبار است. (155) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَقَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كَانُوا غُزًّى لَوْ كَانُوا عِنْدَنَا مَا مَاتُوا وَمَا قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّهُ ذَٰلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (156) اى کسانى که ايمان آورده ايد! مانند کسانى نباشيد که کفر ورزيدند و در مورد برادرانشان وقتى به کفر رفتند يا رزمنده شدند [و در گذشتند ]گفتند: اگر نزد ما بودند و کشته نمى شدند [شما چنين نگوئيد ]تا عاقبت، خدا اين را حسرتى در دل آنان قرار دهد. و خداست که زندگى مى بخشد و مى ميراند. و خدا به آنچه مى کنيد بيناست. (156) وَلَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (157) و همانا اگر در راه خدا کشته شويد يا بميريد [مورد آمرزش و رحمت خدا قرار خواهيد گرفت و ]قطعاً آمرزش و رحمتى که از جانب خداست از آنچه آنان [از متاع دنيا ]جمع مى کنند بهتر است. (157) 💐☘💐☘💐 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d