قرآن ترجمه المیزان سوره 15 سوره مبارکه الحجر صفحه 263 وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ (16) و همانا ما در آسمان برج هايى قرار داديم و آن را براى بينندگان زينت بخشيديم. (16) وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (17) و آن را از هر شيطان رانده شده اى حفظ کرديم. (17) إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُبِينٌ (18) مگر آن که دزدانه چيزى بشنود، که شهابى آشکار او را دنبال کند. (18) وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزُونٍ (19) و زمين را گسترانديم و در آن کوه هايى استوار پى افکنديم و از هر چيزِ سنجيده، در آن رويانيديم. (19) وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ (20) و در آن براى شما و کسانى که روزى دهنده آنها نيستيد، وسايل معيشت قرار داديم. (20) وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ (21) و هيچ چيزى نيست مگر اين که خزانه هاى آن نزد ما است و آن را جز به اندازه معيّنى نمى فرستيم. (21) وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنْتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ (22) و بادها را فرستاديم در حالى که حامل [ابرهاى باران زا] هستند; پس از آسمان آب نازل کرديم و شما را با آن، سيراب نموديم و شما خزانه دار آن نيستيد. (22) وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ (23) و بى ترديد [اين]ماييم که حيات مى بخشيم و مى ميرانم و ما وارث [همه]هستيم. (23) وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ (24) و بى شک ما پيشينيان شما را مى دانيم و بى شک پسينيان [شما] را [نيز]مى دانيم. (24) وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (25) و همانا تنها پروردگار تو است که محشورشان مى کند; بى شک او حکيم و دانا است. (25) وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (26) و همانا انسان را از گِلى خشکِ برگرفته از لجنى بد بو آفريديم. (26) وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ (27) و جن را پيش از آن، از آتشِ ناشى از بادِ آتش زا آفريديم. (27) وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (28) و [ياد کن] وقتى را که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشرى از گِلى خشک برگرفته از لجنى بد بو مى آفرينم. (28) فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (29) پس وقتى که [اندام]او را کامل کردم و از روح خود در آن دميدم، سجده کنان براى او [به خاک ]بيفتيد. (29) فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (30) پس فرشتگان همه يکسره سجده کردند. (30) إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ أَنْ يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ (31) جز ابليس که سرباز زد از اين که با سجده کنندگان باشد. (31) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d