قرآن ترجمه المیزان
سوره 26
سوره مبارکه الشعراء
صفحه 374
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160)
قوم لوط رسولان را تکذيب کردند. (160)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161)
آن گاه که برادرشان لوط به آنان گفت: آيا تقوا پيشه نمى کنيد؟ (161)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162)
همانا من براى شما فرستاده اى امين هستم. (162)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163)
پس از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (163)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164)
و من براى اين [رسالت] هيچ مزدى از شما طلب نمى کنم، مزد من جز برعهده خداوندگار جهانيان نيست. (164)
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165)
آيا از ميان مردم جهان با مردان آميزش مى کنيد. (165)
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
و آنچه را خدا از همسرانتان براى شما آفريده است رها مى سازيد؟ [براى اين کار توجيهى نداريد ]بلکه شما قومى تجاوزکاريد. (166)
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167)
گفتند: اى لوط: اگر [از اين روش] دست برندارى حتماً تبعيد خواهى شد. (167)
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (168)
[لوط] گفت: همانا من از عمل شما به شدّت متنفّرم. (168)
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
پروردگارا! مرا و خانواده ام را از آنچه اينان مى کنند نجات بده. (169)
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170)
پس او و خانواده اش را همگى نجات داديم. (170)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171)
مگر پيرزنى (زن لوط) را [که] در باقى ماندگان [بود]. (171)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172)
سپس ديگران را ريشه کن کرديم. (172)
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173)
و بارانى [از سجّيل] بر آنان بارانديم پس چه بد بود باران [عذاب] اخطارشدگان! (173)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)
بى شک در اين [حادثه] نشانه اى [بزرگ] وجود دارد، و بيشتر آنان مؤمن نبودند. (174)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
و همانا پروردگار تو آن عزّتمند و صاحب رحمت است. (175)
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)
مردم <اَيکه> رسولان را تکذيب کردند. (176)
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177)
آن گاه که شُعيب به آنان گفت: آيا تقوا پيشه نمى کنيد؟ (177)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178)
همانا من براى شما فرستاده اى امين هستم. (178)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179)
پس، از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (179)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180)
و من براى اين [رسالت] هيچ مزدى از شما طلب نمى کنم، مزد من جز به عهده خداوندگار جهانيان نيست. (180)
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181)
پيمانه را کامل بدهيد و از کم دهندگان نباشيد. (181)
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182)
و [کالاها را] با ترازوهاى درست وزن کنيد. (182)
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183)
و از اشياى مردم [و حقوق آنان] نکاهيد و در زمين به فسادگرى نکوشيد. (183)
🌸🌸🌸🌸
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d