نکته تفسیری صفحه ۷۸: وصیت و ارث: اسلام، دینی است كه برای تمام امور زندگی انسان برنامه‏ریزی كرده است. این برنامه ی كامل، از پیش از ولادت انسان آغاز می‏شود و تا پس از وفات او ادامه می یابد. یكی از دستورهای مهم اسلام، مربوط به اموالیست كه انسان پس از مرگش به جای می‏گذارد. به طور كلّی، دو قانون در این مورد وجود دارد: الفـ وصیت: هر كس می‏تواند پیش از مرگ خود، در مورد یك سوم اموالش وصیت كند؛ یعنی سفارش كند كه آن را پس از مرگش در راه معینی كه مورد نظر اوست، خرج كنند؛ مثلاً به فقرا بدهند؛ یا با آن، مدرسه، مسجد یا درمانگاه بسازند؛ یا آن را به شخص خاصی از بستگان یا دیگران بدهند. البته وصیت باید عادلانه و دور از هر گونه ظلم و جور باشد. یعنی شخص وصیت‏كننده در بیش از یك سوم دارایی‏اش وصیت نكند و وصیت او از روی هوا و هوس و دوستی‏ها و دشمنی‏های غیرخدایی نباشد. حتی در بعضی موارد كه وارثان نیازمندند، دستور داده شده كه در كمتر از یك سوم دارایی وصیت شود تا بیشتر آن به بازماندگان برسد. این موضوع آن‏قدر اهمیت دارد كه در حدیثی می‏خوانیم: «یكی از مسلمانان مدینه از دنیا رفت و فرزندان كوچكی از خود بر جای گذاشت؛ با اینهمه، پیش از مرگ، تمام اموالش را در راه خدا صرف كرده بود. هنگامی كه پیامبر اکرم صلوات الله علیه از این موضوع آگاه شد، فرمود: اگر من پیشتر آگاه شده بودم، اجازه نمی‏دادم او را در قبرستان مسلمانان دفن كنید؛ زیرا بچه‏های كوچك خود را رها كرده تا گدایی كنند!» ب- ارث: پس از مرگ هر مسلمان، مبلغ مورد وصیت و بدهی‏های او را از دارایی‏اش كم می‏کنند، و باقیمانده ی اموالی كه بر جای گذاشته، طبق قانون خدا تقسیم می‏شود و به بازماندگان به ارث می‏رسد. خداوند در این آیه و آیه ی بعد، بخش مهمّی از قانون ارث را توضیح داده است. قانون ارث، بسیار مفصّل است؛ ولی در اینجا فقط به یك نكته اشاره می‏كنیم، و آن، علّت دو برابر بودن ارث مرد نسبت به زن است. بسیاری از افراد ناآگاه از این مطلب نتیجه گرفته‏اند كه اسلام در قانون ارث، از مردها حمایت كرده است؛ در حالی‏ كه اگر نگوییم كه اسلام در این مورد از زن‏ها طرفداری كرده، بی شک باید به تساوی حقوق زن و مرد قائل شویم؛ زیرا طبق قانون شرع، خرج و مخارج زندگی زن، به عهده ی شوهر یا سرپرست اوست. همچنین زن‏ها در ابتدای ازدواج، مبلغی به نام مهریه دریافت می‏كنند. از این رو معمولاً ارثیه و مهریه ی زن، نوعی پس‏انداز او محسوب می‏شود؛ در حالی‏ كه مردها وظیفه دارند خرجی زن و افراد تحت تكفّل خود را بدهند. بدین ترتیب، در بسیاری از مواقع، بیشتر ارثیه‏ای كه به آنان می‏رسد، خرج زن و فرزندشان می‏شود؛ نه خودشان. 1 - اين متن از تفسير نمونه، ج1، ص618 و ج3، ص290 اقتباس شده است. 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d