زهربلا‌اگر‌چه‌چشيدند‌اولياامّا‌بدين‌مثابه كسى‌زهر‌‌كى‌چشيد‌آنگاه‌امام‌حسن‌(جَـل‌َّجَلالَـه)‌را شكم‌مبارك‌درد‌گرفت‌و‌بر‌زمين‌مى‌غلطيد‌و فرياد‌مى‌كرد،تا‌آفتاب‌برآمد،‌قى‌بر‌وِى‌غلبه‌كردو طشتى‌درپيش‌وى‌نهادندوپاره‌پاره‌جگر‌و احشاء‌از‌حلق‌مباركش‌برمى‌آمدودرآن‌طشت‌مى‌افتاد، تا‌هفتاد‌پاره‌جگر‌از‌حلق‌آن‌حضرت‌برون‌آمد‌و به‌قولى‌صد‌و‌هفتاد‌پاره‌در‌طشت‌افتاد، وبه‌نقلی‌در‌وقت‌شهادت‌‌امام‌حسن(جَـل‌َّجَلالَـه)‌ برادرش‌امام‌حسين‌(جَـل‌َّجَلالَـه)‌بر‌سر‌بالين‌وى‌بود، فرمود‌كه:‌اى‌برادر‌به‌كه‌گمان‌دارى‌كه‌تو‌را زهر‌داده‌است؟ گفت:براى‌آن‌مى‌پرسى‌كه‌وى‌را‌بكشى؟ گفت‌آرى،‌فرمود:اگرآن‌كس‌باشدكه‌من‌گمان‌مى‌برم غضب‌و‌نكال‌خداى،‌از‌همه‌سخت‌تر‌است‌و اگر‌نباشد‌دوست‌نمى‌دارم‌كه‌بى‌گناهى‌را‌براى‌من‌بكشند. منبع؛ مقتل‌روضة‌الشهداء،صفحه۳۲۱