بسم رب الشهدا و الصدیقین بعنوان کسیکه قبلا رزمی کار کرده و تا حدودی با آناتومی و انواع بدنهای رزمیکاران و مبارزان مختلف در مسابقات مختلف دست و پنجه نرم کرده و کمی هم زخمی و مجروح در سوانح مختلف منجمله زلزله های بم و کرمانشاه دیده،باید عرض کنم فکر کردن روی عبارات برام بسی پر زجره! پدرم خبرنگار بوده و با کمی از دوستان و همکاران پدرم ارتباط دارم و گاها تصاویر غیرقابل انتشار از رفتارهای تروریستی داعش و امثالهم بدستم میرسید قبلا و با انچه در رنجنامه از جانب حضرت مهدی عج صادر شده و تجارب شخصیم کنار هم میچینم و فکر میکنم،کمتر از نیم دقیقه کم میارم! بطور مثال در مورد شهادت حضرت عباس علیه السلام و اینکه فرمودند روضه من اینه که شخص بلندقد وقتی بخوادازبلندی بیفته دستاش را حائل میکنه تا با صورت به زمین نخوره،بزارید کنار عبارت سلام بر جانهای به لب رسیده(جان به لب رسیده و روح هنوز بیرون نمیرود)! حالا این دو مطلب را بگذارید کنار اینکه بدن حضرت قمر منیر بنی هاشم علیه السلام را چنان تیرباران کردند که میفرمایند بدن مثل بلاتشبیه جوجه تیغی پر از تیر شده بود!پس وقتی از اسب به زمین افتادند قطعا اعضا و جوارح داخلی و خارجی ایشان بشدت دچار پارگی و خونریزی شدید داخلی و خارجی شده اند! راحتترین جایی که کماندار با کمان در بدن میتواند بزند ناحیه از مفصل ران تا زیر گلوست که حجم بیشتری دارد و بخاطر پهن بودن سینه و شکم احتمال اصابت بیشتراست،پس قطعا بخش زیادی از تیرها به ریه اصابت کرده و موقع زمین افتادن حضرت ریه را پاره کرده و خون به ریه هجوم اورده است! اگر درست خاطرم باشد به حالت ریختن خون در ریه اصطلاحا آمبولی میگویند که خون در ریه بسرعت لخته میشود و راه نفس را میبندد،در حالت پرشدن خون در ریه و لخته شدن آن برای مجروح حالتی رخ میدهد مانند غرق شدن با خفگی در خشکی که بسیار زجرآور است! از طرف دیگر همه از اندام قوی و جثه بزرگ حضرت عباس علیه السلام شنیده ایم،بطوریکه زانوان حضرتشان در کنار گوشهای اسبشان قرارمیگرفته است،اندام بزرگ و ورزیده افراد هنگام جراحاتی که عضلات را با شدت پاره و سوراخ میکنند بسیار آسیب پذیرتر از بقیه افراد هستند... چون تاروپود عضلاتِ درهم تنیده بسخای پاره و سوراخ میشوند و اگر شئ تیزی داخل عضلات فرو برود نمیتوان آنرا براحتی بیرون کشیدو رگهای خوترسان خون بیشتری را در محل جراحت در داخل و خارج بدن تخلیه میکنندو ضعف شدیدی به همراه شوک به مجروح دست میدهد... اینها بماند درکنار این مطلب که بدن حضرت ابالفضل علیه السلام بعد از رفتن حضرت سیدالشهدا علیه السلام از کنار ایشان به درخت نخلی بستند و ابتدا تیرباران و سپس با شمشیر عضلات را از استخوان تا حد زیادی جدا کردند... به همین دلیل کسانی که برای تدفین ایشان امدند خرده گرفتند که:هذا نعش الشباب:این بدن یک جوان است،نه عباس بن علی علیه السلام با آن جثه قوی و بزرگ. این یک مورد از حس و حال من در زمان فکر کردن به عبارات است و در کسری از ثانیه از قلب و ذهنم عبور میکند و زجرم میدهد! بماند که حضرت سیدالشهدا و قتل صبورانه ایشان که حدود سه ساعت بطول انجامید و انواع جنایت با قساوت محض علیه شان انجام شد دیگر بماند... واقعا اگر نمینوشتم و نمیگفتم دلم پاره میشد... فردا جوری را شروع کنید به خواندن که هنگام سلامهای آن در بخشی که به کیفیت شهادتهاو جنایات علیه حضرت سیدالشهدا علیه السلام و یاران باوفایش اشاره میکند(مثل السلام علی شیب الخضیب) حدود ساعت یک ربع به سه بعدازظهر باشد که ساعت شهادت ایشان در ظهرعاشوراست(هنگام اذان عصر عاشورای۶۱ه.ق) والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته ✍️ محسن هدایت مهر ساعت ۳:۳۰ شب عاشورای ۱۴۴۵ ه.ق جمعه ۶ مرداد ۱۴۰۲ ملتمس دعای خیر محبین و شیعیان حضرت بقیه الله الاعظم سلام الله علیه