امام خمینی رحمه الله : با آوردن آیاتی مانند  (وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ)  و (ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْ‌ءٍ)  بر جامعیت قرآن استدلال کرده‌اند. امام‌ خمینی نیز با استناد به آیات الهی با ادله عقلی به اثبات جامعیت قرآن پرداخته است ازجمله: ۱- کامل بودن دین: لازمه کامل بودن دین، کامل بودن کتاب آسمانی آن است؛ چنان‌که نفی جامعیت کتاب آسمانی، پذیرش نقص در دین یا کوتاهی در ابلاغ آن است. ازاین‌رو امام‌ خمینی جامع نبودن قرآن را نقص در دین وجامعیت آن را عدل الهی و لطف ربوبی می‌داند. ۲- خاتمیت دین: فراگیر بودن قرآن با جاودانگی آن رابطه بسیار نزدیکی دارد و در حقیقت چهره‌ای از جاودانگی قرآن را تشکیل می‌دهد ازاین‌رو امام‌ خمینی معتقد است منحصر دانستن قرآن به ظواهر و احکام و عقاید ظاهری، نشناختن حق قرآن و ناقص دانستن شریعت خاتم است که باید شریعتی کامل‌تر از آن تصور نشود وگرنه ختمیت آن براساس عدل الهی و قاعده لطف محال خواهد بود، ازاین‌جهت قرآن کریم باید در بیان حقایق و معارف در نهایت درجه کمال و جامعیت باشد و هم‌چنان‌که نبوت پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نبوت کامل و جامع است و او خاتم پیامبران است، کتاب او نیز باید کتابی جامع و کامل باشد ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ https://eitaa.com/joinchat/1213988872C808500f015 https://eitaa.com/joinchat/3396599989Ccf753c58c8 ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯