روز شما همراهان صمیمی بخیر و شادی و امید 🌹 آیات ۲۰۴تا ۲۰۶بقره( ص۳۲) وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ﴿۲۰۴﴾ و از ميان مردم كسى است كه در زندگى اين دنيا سخن او، تو را به تعجب وامى دارد و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه مى‏ گيرد و حال آنكه او سخت‏ ترين دشمنان است وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ ﴿۲۰۵﴾ و چون برگردد [يا رياستى يابد] كوشش مى ‏كند كه در زمين فساد نمايد و كشت و نسل را نابود سازد و خداوند تباهكارى را دوست ندارد وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿۲۰۶﴾ و چون به او گفته شود از خدا پروا كن نخوت وى را به گناه كشاند پس جهنم براى او بس است و چه بد بسترى است 🔴 خداوند در اين سه آيه به ترسيم چهره زشت و نكوهيده كسانى مى پردازد كه گفتار و ادّعاهاى آنان آنچنان جالب و پرجاذبه است كه پيامبر (ص) را نيز با آن عظمت به حيرت وامى دارد؛ درحاليكه درونى آلوده به بدخواهى و خودپرستى و خودكامگى دارند. و پروردگار جهان در اين آيات، پرده نفاق و فريب و ريا را از روى آنان برمى دارد و ماهيت آنها را به پيامبر(ص) نشان مى دهد تا آن حضرت و همه آيندگان بدانند كه رياكاران چه عناصر و جريانهايى هستند 🟢آیه ۲۰۴ نشان میدهد که ظاهر افراد، ملاک مطمئنى براى پى بردن به اعتقاد واقعى آنان نیست. توجه كنيم كه كلمه «تولّى» در آيه شريفه اگر به معناى قدرت يافتن و ولايت و رياست باشد، یعنی آنها پس از كسب قدرت دست به فتنه و فساد مى زنند و حرث و نسل را نابود میکنند. و ممكن است منظور از «تولى» روى گردانى باشد كه در اين صورت ، حالت منافقانه اين افراد مورد نظر است يعنى آنها در حضور تو سخنان فريبنده اى به زبان مى آورند ولى چون از پيش تو رفتند و روى برگردانيدند در عمل فتنه و فساد مى كنند و دست به نابودى زراعت و كشتار مى زنند. 🔴«حرث» به معنى زراعت ، و «نسل» به اولاد انسان و غير انسان اطلاق مى شود.و این كلام بسيار مختصر و جامعى است كه توليد فساد را در سطح جامعه در زمينه اموال و انسانها، شامل مى شود. 🌟 ( در بعضى از روايات هلاكت حرث و نسل به هلاكت دين و انسانيت تفسير شده)⭐️ 🟢در آيه (۲۰۶) مى افزايد: و هنگامى كه به او گفته شود از خداى پروا كن، عزت وغرورى كه در سایه‏ ى گناه بدست‏ آورده او را بگیرد. او نه به اندرز ناصحان، گوش فرا مى دهد، و نه به هشدارهاى الهى بلكه پيوسته با غرور و نخوت مخصوص به خود، بر خلافكاريهايش مى افزايد، ازاين رو، هنگامى كه به قدرت مى رسد، زبان اندرزدهندگان را مى برد، قلم حقجويان را مى شكند، دهان انتقادكنندگان را خرد مى كند، سانسور و خفقان را حاكم مى سازد.. چنين كسى را جز آتش دوزخ رام نمى كند. و به گفته‏ ى المیزان ، تاریخ گواه آن است كه چه مسلمان نمایانى به نام اسلام و تظاهر به ایمان، بر مردم حاكم شده و حَرث و نَسل را نابود ساختند. 🔴بطور خلاصه، خداوند اين گونه اشخاص را به پنج وصف در آيات فوق توصيف كرده؛ ۱- سخنانى فريبنده دارند، ۲- درون قلب آنها آلوده و تاريك است ، ۳- سرسختترين دشمنانند، ۴- به هنگامى كه زمينه اى پيش آيد، نه بر انسانها رحم مى كنند و نه بر حيوان و زراعت ، ۵- بر اثر غرور و نخوت ، اندرز هيچ ناصحى را پذيرا نيستند. 💚خداوندا همه ی جوامع اسلامی را از شر چنین مردمانی حفظ فرما . آمین یا رب العالمین 🌸🍃🌸🍃🌸 @Quranahlebayt