حجت‌الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه‌ ۴۴ أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنفُسَکُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْکِتَبَ أَفَلاَ تعقلون دانشمندان یهود، قبل از بعثت حضرت رسول (ص)، مردم را به ایمان آوردن به آن حضرت دعوت مى‌‏کردند و بشارت ظهور حضرت را مى‏ دادند، امّا هنگام ظهور، خودشان ایمان نیاوردند و حتّى بعضى از آنان به بستگان خود که اسلام آورده بودند، توصیه مى‏‌کردند که مسلمان بمانند، ولى خودشان اسلام نمى‏ آوردند. در روایات آمده است: دانشمندى که دیگران را به بهشت دعوت کند، ولى خودش اهل جهنّم باشد، بزرگ‌ترین و سخت‏‌ترین حسرت‏ها را خواهد داشت. حقّ تلاوت، عمل است. امام صادق (ع) فرمود: «کونوا دعاة النّاس باعمالکم و لاتکونوا دعاةً بالسنتکم» با اعمال خودتان مردم را دعوت کنید، نه تنها با گفتار. از حضرت على (ع) نقل شده است که فرمود: سوگند که من شما را به کارى دعوت نمى‏‌کنم، مگر آنکه خودم پیشگام باشم و از کارى نهى نمى‏ کنم مگر آنکه خودم قبل از شما آن را ترک کرده باشم. در نهج‌‏البلاغه آمده است: هر کس خود را امام دیگران قرار داد، ابتدا باید به تعلیم خود بپردازد. امام کاظم (ع) فرموده‏‌اند: «طوبى للعلماء بالفعل و ویل للعلماء بالقول» درود بر عالمانى که به گفته خود عمل مى‏‌کنند و واى بر عالمانى که فقط حرف مى ‏زنند. عالم بى‏‌عمل در قالب تمثیل الف: در قرآن: عالم بى‌‏عمل، الاغى است که بار کتاب حمل مى‏‌کند، ولى خود از آن بهره ‏اى نمى‏‌برد. ب: در روایات: *حضرت رسول (ص): عالم بى‌‏عمل، مثل چراغى است که خودش مى‏ سوزد، ولى نورش به مردم مى‏‌رسد. * حضرت رسول (ص): عالم بى‏‌عمل، چون تیرانداز بدون کمان است. * حضرت عیسى (ع): عالم بى‏‌عمل، مثل چراغى است بر پشت‏ بام که اتاق‏‌ها تاریک‏ند. * امام على (ع): عالم بى‌‏عمل، چون درخت بى‏ ثمر وگنجى است که انفاق نشود. * امام صادق (ع): موعظه‏‌ى عالم بى‏‌عمل، چون باران بر روى سنگ است که در دلها نفوذ نمى‏‌کند. ج: در کلام اندیشمندان: * عالم بى‏‌عمل: گرسنه‌‏اى است روى گنج خوابیده. تشنه‏‌اى است بر کنار آب و دریا. طبیبى است که خود از درد مى‏‌نالد. بیمارى است که دائماً نسخه درمان را مى ‏خواند، ولى عمل نمى‏‌کند. منافقى است که سخن و عملش یکى نیست. پیکرى است بى‏‌روح. پیام ها: ۱-آمران به معروف،باید خود عامل به معروف باشند. «تَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ» ۲-اگر مقدّمات فراموشی را خودمان فراهم کرده باشیم،معذور نیستیم.عذر فراموش‌کاری پذیرفته است که بی تقصیر باشد. «تَنْسَوْنَ، تَتْلُونَ» ۳-تلاوت کتاب آسمانی کافی نیست،تعقّل لازم است. «تَتْلُونَ الْکِتابَ أَفَلا تَعْقِلُونَ» ۴-خود فراموشی،نشانه بی خردی است. «أَفَلا تَعْقِلُونَ» راه بهشت👇 https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 دختران فاطمی درروبیکا👇 https://rubika.ir/joinc/BIHFAJIE0YXAXEGMTMKHDMSSUPEQMKAH