🔸ادامه 👇
❕امام رضا علیه السلام خطاب به برخی از افراد که ادعای شیعه گری داشته اما در عمل با دستورات اهل بیت علیهم السلام مخالفت می کردند ، فرمود ؛
« شما مدّعى هستيد كه شيعه اميرالمؤمنين عليه السلام هستيد، در صورتى كه بسيارى از اعمال شما خلاف اين ادّعاست و در بسيارى از فرايض كوتاهى مى ورزيد و نسبت به رعايت حقوق بزرگ برادران دينى خود سستى نشان مى دهيد و در جايى كه تقيّه لازم نيست تقيّه مى كنيد »
📚الاحتجاج یک جلدی ص 441
❕امام صادق علیه السلام فرمود ؛
« باید نظر کرده شود ، اگر مورد از مواردی بود که تقیه در مورد آن روا نمی باشد ، تقیه از فرد قبول نمی شود ، تقیه جایگاهی دارد ، هر که آن را از جایگاهش دور کند برای او استوار نماند »
📚الکافی ج 2 ص 168
❕از این روایات استفاده می شود که در مواردی که فساد تقیه از مصلحت آن بیشتر است ، تقیه کردن جایز نیست .
👌پس از قتل خلیفه دوم ، و در آن شورای ساختگی شش نفره ، «عبد الرحمن بن عوف » رو به «على» علیه السلام كرد و گفت با تو بيعت مى كنم كه طبق كتاب خدا و سنّت پيامبر و روش «عمر» و «ابو بكر» با مردم رفتار كنى، «على» علیه السلام در پاسخ گفت: مى پذيرم، ولى طبق كتاب خدا و سنّت پيامبر و اعتقاد خودم عمل مى كنم. «عبد الرحمن» رو به «عثمان» كرد و همان جمله را تكرار نمود و «عثمان» آن را پذيرفت. «عبد الرحمن» سه بار اين جمله را تكرار كرد و همان جواب را شنيد لذا دست «عثمان» را به خلافت فشرد، اين جا بود كه «على» علیه السلام به «عبد الرحمن» فرمود ؛
«به خدا سوگند تو اين كار را نكردى مگر اين كه از او انتظارى دارى همان انتظارى كه خليفه اوّل و دوّم از يكديگر داشتند، ولى هرگز به مقصود خود نخواهى رسيد».
📚مسند احمد ج 1 ص 75_ اسد الغابه ج 4 ص 123_ شرح نهج البلاغه ج 12 ص 166
👌معاند می گوید چه مانعی داشت که علی علیه السلام از روی تقیه موافقت با سیره ابوبکر و عمر را می پذیرفت ، آنگاه پس از خلافت ، بر اساس اعتقاد خودش عمل می کرد ، آیا علی علیه السلام در ترک تقیه مقصر نیست !
🔸پاسخ این اشکال با توجه به آنچه آمد روش است . تقیه در مواردی که موجب فساد دین و مذهب می شود حرام است . اگر علی علیه السلام خلافت بر اساس سیره ابوبکر و عمر را می پذیرفت ، در تمام جامعه اسلامی منتشر می شد که تمام بدعتها و اعمال ننگین ابوبکر و عمر مورد تایید علی علیه السلام قرار گرفته و دیگر کسی حق انتقاد و اشکال کردن را ندارد . علی هم پیرو آنان است و دربرابر آنان حرف تازه و مکتب دیگری را ارائه نداده است و این یعنی از بین رفتن راه و روش تشیع و پیروی از جانشینان به حق پیامبر اسلام .
❕از سوی دیگر ، وقتی علی علیه السلام پس از رسیدن به خلافت ، شرط تبعیت از ابوبکر و عمر را نادیده می گرفت ، در تمام جامعه اسلامی از سوی دشمنانش ، به عنوان فردی عهد شکن و حیله گر معرفی می شود که شایستگی هدایتگری و امامت را ندارد و این بهانه ای می شد برای عدم تبعیت از ایشان به عنوان امام و هادی الهی .
🔸به خاطر این مفاسد بود که علی علیه السلام تقیه کردن را در آن شورای ساختگی حرام دانست و تن به آن نداد .
#پرسمان_اعتقادی
Poorseman.ir
@Rahnamye_Behesht.