•
.
علـےاڪبر؏ بہ مـیدان بـٰازگشت
مرۂبـنعـبدۍ مۍ گویـد :
گنـاھ عـَرب بـر من اگـَر پدَرش رآ بـَر عـَزایـَش نـَنِشـٰانــم .
نیزھاے بہ پشٺ ِ او مۍ زنـد ۅ شـَمشیر رآ بـر سـَر او فـرود مۍ آورد ، ڪلاھ شڪافتہ مۍشود،اسـب رَم مۍ ڪند ، ۅ او را بہ لشڪر دشمن مۍ برد .
اۅ را محاصرھ مۍ ڪنند و بـٰا شـَمشیر قطعہ قطعھ مۍ ڪنند .
امـامحـسین؏ نزدِ او مۍ آید صـورٺ بر صورٺ ِ ؏ـلے میگذارد و مۍ فرمایـَد :
بـَعد از ٺـو ، خـاڪ بـر سـَر دنیـٰا !