داود رقّی می‌گوید: من محضر امام صادق(ع) مشرف بودم. حضرت، آب طلب کردند و همین که آب را نوشیدند، دیدم امام منقلب شد و حالت گریه پیدا کرد و دو چشم مبارکش پُر از اشک شد! سپس به من فرمودند: ای داوود! خدا لعنت کند قاتلِ حسین را. بنده‌ای نیست که آب بنوشد و حسین(ع) را یاد کند و قاتلش را لعنت کند، مگر اینکه خدا صد هزار حسنه برایش می‌نویسد و صد هزار گناه از سیئات او را پاک می‌کند و او را صد هزار درجه معنوی بالا می‌برد. با این عمل، گویی او صد هزار بَرده را آزاد کرده و خدای متعال روز قیامت او را با دلی شاد و آرام (در آن محشرِ سوزان با دلی بسیار خُنَک و نه جگری تَفدیده) محشور می‌کند.🍃 **••✿••*******••✿••****** @Romisa_1401