📕ديوان پروين اعتصامى ؛ متن ؛ ص216 🔸 باید اندر احوال جاسوس زندگی باز اشعار زیبای پروین را زمزمه کرد: زان همه سرمايه، ترا سود كو تار قماشت چه شد و پود كو نوبت از خلق گسستن نبود گاهِ درِ صومعه بستن نبود سست شد اين پايه و فرصت شتافت‏ گم شد و ديگر نتوانيش يافت‏ عجب، سمند تو شد و تاختى‏ رفتى و بار و بنه انداختى‏ دامنت از اخگر پندارِ سوخت‏ آن همه گل، زآتش يك خار سوخت‏ رشته نبود آن كه تو مى‌‏تافتى‏ جامه نبود آن كه تو مى‏بافتى‏ سودگرِ نفس به بازار شد گوهر پستِ تو پديدار شد