خاکِ کربلا چه بهت‌آور است ، از سوئی انگار وسطِ بهشت نشسته‌ای و از سویِ دیگر ، انگار کوهِ غم رویِ دوش‌هایت سنگینی می‌کند .. اما نجف طورِ دیگری است ، سبک و آرام ، انگار در خانه پدری‌ات نشسته‌ای و در خنکایِ نسیم ِمحبت ، آرام می‌شوی : )) .