🔹🔶روایت ذیل آیه🔶🔹 قَالَ الصَّادِقُ عَلَیهِ السَّلام: یا وَهَب: اَتَحْسَبُ انَّهُ یَوْم یبْعَثُ اللّه تَعالی النَّاس؟ لا وَلکِن اللّه عَزَّ وَجَلَّ انظرهُ اِلی یَوْم یبْعَث اللّه عَزَّ وَجَلَّ قائِمنا. فَاِذا بَعث اللّه عَزَّ وجلَّ قائِمُنا، فَیأخذ بِناصِیَتِهِ وَیضْربُ عُنُقَهُ، فَذَلِکَ یَوْمُ الوَقْتِ المَعْلُومِ. 🍀امام صادق علیه السلام در جواب شخصی به نام وهب که پیرامون این آیه وقت معلوم از او سؤال کرد فرمود: وقت معلوم در این آیه روز قیامت نیست بلکه وقت معلوم روز قیام قائم آل محمد (صلی اللّه علیه وآله وسلّم) است. هر گاه خداوند او را برانگیزد ابلیس می آید در حالی که بر زانوهایش راه می رود و می گوید: ای وای از این روزگار، آنگاه پیشانی او گرفته می شود و گردنش زده می شود و این هنگام همان وقت معلوم است که مدتِ او به پایان می رسد. 📚دلائل الإمامة، ص ۲۴۰. @SAHABZAMAN